"Malarz zastosował cenioną technikę rantowania, grzebykowania mokrej jeszcze warstwy gruntu specjalnym narzędziem, co pozwoliło nadać części powierzchni malarskiej ciekawą fakturę. Cienkie, wypukłe i wklęsłe linie – proste i faliste, stworzyły na szatach, tle obrazu, ornament naśladujący rybią łuskę, czy mieniące się promienie. Wizerunki tego typu przywożono z pielgrzymek, odpustów, nabywano od wędrownych sprzedawców zwanych obraźnikami. Najczęściej były bardzo szanowane i przekazywane jako wiano. Znanym ośrodkiem, w którym malowano wizerunki Matki Boskiej z Jasnej Góry była Częstochowa, gdzie funkcjonowało wiele warsztatów malarskich pracujących dla odbiorców różnego rodzaju." (Muzeum Etnograficzne w Krakowie)
olej na płótnie, technika grzebieniowa; 52 x 39,5 cm
XX w.
Obraz jest ludową wersją znanego wizerunku maryjnego.
"Malarz zastosował cenioną technikę rantowania, grzebykowania mokrej jeszcze warstwy gruntu specjalnym narzędziem, co pozwoliło nadać części powierzchni malarskiej ciekawą fakturę. Cienkie, wypukłe i wklęsłe linie – proste i faliste, stworzyły na szatach, tle obrazu, ornament naśladujący rybią łuskę, czy mieniące się promienie. Wizerunki tego typu przywożono z pielgrzymek, odpustów, nabywano od wędrownych sprzedawców zwanych obraźnikami. Najczęściej były bardzo szanowane i przekazywane jako wiano. Znanym ośrodkiem, w którym malowano wizerunki Matki Boskiej z Jasnej Góry była Częstochowa, gdzie funkcjonowało wiele warsztatów malarskich pracujących dla odbiorców różnego rodzaju." (Muzeum Etnograficzne w Krakowie)