Studiował malarstwo na krakowskiej akademii, a później w Warszawie (1945-1950). Po obronie dyplomu w roku 1950 został asystentem Tadeusza Kulisiewicza. Był wykładowcą, a później dziekanem wydziału malarstwa. Jest zaliczany do najwybitniejszych współczesnych batalistów i pejzażystów. Techniki, w jakich pracował to: malarstwo, grafika użytkowa i tkanina. Ulubionymi motywami artysty są pejzaże, konie i batalistyka. W pracach z lat 1960-90 odnajdziemy ulubiony motyw malarza - rozpędzone, galopujące konie na tle wyciszonych kolorystycznie pejzaży, które dość łatwo dają się przenieść na tkaninę. Artysta był zafascynowany dynamiką ruchu koni i malował je zawsze z natury. Każda scena, batalistyczna czy z polowania, stanowi okazję do ukazania piękna tych zwierząt w ruchu. Artystyczna fascynacja ma swe źródło w dzieciństwie i młodości, które Maciag spędził w garnizonie 9 Pułku Artylerii Lekkiej w Białej Podlaskiej (jego ojciec był tam oficerem) oraz w partyzanckim zwiadzie konnym AK. Artysta uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Danii, Hiszpanii, Kanadzie i USA.