W okresie międzywojennym twórczość Krasnodębskiej była typowym przykładem realizacji programu Stowarzyszenia "Ryt". W latach pięćdziesiątych artystka ulega doktrynie realizmu socjalistycznego. Po roku 1956 jej zainteresowania skupiają się wokół abstrakcji aluzyjnej i zagadnień formalnych.
Niczym pod wpływem sztuki Aborygenów usypujących obrazy z malutkich kamyków i piasku, zakomponowała artystka portret - maskę używając naturalnej barwy ziemi. Ochra i ugry poprzecinane ciemnymi ornamentalnie potraktowanymi elementami w całości stanowią dzieło o dużych walorach dekoracyjnych. Powiązanie ze sztuką pierwotną zarówno w formie jak i barwie nadaje pracy dodatkowej wartości.