Malarstwo Michalika nawiązuje bezpośrednio do tradycji surrealizmu. Przedmioty, zgodnie z doktryną tego kierunku, powinny spotykać się ze sobą w nieoczekiwanych kontekstach i dziwić się wzajemnie tym spotkaniem. Artysta przywołane z codzienności przedmioty poddaje swoistej monumentalizacji i umieszcza na tle mrocznego, pochmurnego pejzażu. Z minorowym tonem prezentowanej kompozycji kontrastuje jeden tylko element; wzbijający się w niebo barwny balon, jakby cytat zaczerpnięty z obrazów Magritte`a.