Proweniencja: Nabyty przez dziadka obecnego właściciela w latach 30. XX w.
Niewielki dwustronny obraz przedstawiający martwą naturę złożoną z wazonów i butelek oraz kopia obrazu przypisanego Antoine van Dyck pochodzi z młodości artystyki. Z przodu znajduje się urocze studium zestawu szklanych i porcelanowych wazonów i butelek w różnych kolorach i rozmiarach, ozdobionych kilkoma kwiatami. Zestaw dał malarzowi możliwość prześcignięcia samej siebie w oddaniu blasku i odbić światła. Ten, który miał zostać sławnym portrecistą postaci mniej lub bardziej znanych, pozostawił także urocze i uczone wizerunki przedmiotów, gdyż „Najdrobniejszy przedmiot dotknięty ręką malarza otrzymuje duszę pełną wrażliwości” (Marcin Samlicki, Olga Boznańska, „Sztuki Piękne” 1925–1926, R., ,2, nr 3, s. 118).
Na odwrocie: portret mężczyzny w XVII-wiecznym stroju namalowany techniką grisaille. W przeciwieństwie do inskrypcji na krawędzi płyciny identyfikującej portret jako portret Wallensteina (Albert-Wenceslas Eusèbe von Wallenstein lub Waldstein (1583 -1634), żołnierza czeskiej szlachty, słynnego capitano di ventura w służbie Świętego Cesarstwa Rzymskiego podczas wojny trzydziestoletniej), przedstawia Cesare Alessandro Scaglię, włoskiego duchownego i dyplomatę z początku XVII wieku, portretowanego ok. ).
Podczas swoich młodzieńczych lat w stolicy Bawarii Boznańska nie zadowalała się uczęszczaniem do szkół artystycznych, ale pilnie odwiedzała miejskie muzea, w szczególności dwie Pinakoteki, starą i nowoczesną, oraz ich bogate zbiory. Robiła tam kopie. Dzieła Antoine'a van Dycka należały do jego ulubionych, o czym świadczy przechowywana w Bibliotece Polskiej w Paryżu kopia jego Portretu malarza Pietera Snayersa oraz Opłakiwania Chrystusa. Wykonana z niezwykłą łatwością i kunsztem kopia Portretu Scaglii jest dowodem postępów malarza w Monachium.
Olga BOZNAŃSKA (1865 Kraków - 1940 Paryż), po studiach malarskich w Krakowie i Monachium, osiedliła się w Paryżu w 1898, gdzie regularnie wystawiała w Salonie Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych, a także w Salonie Jesiennym, w Salon des Tuileries oraz w prywatnych galeriach. Wystawiała swoje prace w całej Europie, w Stanach Zjednoczonych i Japonii, była zdobywcą wielu nagród, medali i wyróżnień, m.in. złotego medalu w Wiedniu w 1894 czy w Monachium w 1905. Jedna z najważniejszych polskich artystek, znana jej portrety i martwe natury malowane w jej bardzo indywidualnym stylu. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach publicznych w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii, a także w wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie. dr Ewa Bobrowska, firma ekspercka CEBM-Bobrowska-Mielniczuk (cebmparis@gmail.com)
Martwa natura z wazonami i butelką (recto) Kopia Van Dycka (warsztat), Portret Cesare Alessandro Scaglia (verso), ok. 1890-93 r.
Olej na desce, 27 x 21 cm,
Recto: Sygn. p.g."Olga Boznańska”,
Na blejtramie napis w języku polskim: Według van Dyka kopia Wollensteina Olga Boznańska wykonała w 1893 r. w Galerii Monachijskiej
Proweniencja: Nabyty przez dziadka obecnego właściciela w latach 30. XX w.
Niewielki dwustronny obraz przedstawiający martwą naturę złożoną z wazonów i butelek oraz kopia obrazu przypisanego Antoine van Dyck pochodzi z młodości artystyki. Z przodu znajduje się urocze studium zestawu szklanych i porcelanowych wazonów i butelek w różnych kolorach i rozmiarach, ozdobionych kilkoma kwiatami. Zestaw dał malarzowi możliwość prześcignięcia samej siebie w oddaniu blasku i odbić światła. Ten, który miał zostać sławnym portrecistą postaci mniej lub bardziej znanych, pozostawił także urocze i uczone wizerunki przedmiotów, gdyż „Najdrobniejszy przedmiot dotknięty ręką malarza otrzymuje duszę pełną wrażliwości” (Marcin Samlicki, Olga Boznańska, „Sztuki Piękne” 1925–1926, R., ,2, nr 3, s. 118).
Na odwrocie: portret mężczyzny w XVII-wiecznym stroju namalowany techniką grisaille. W przeciwieństwie do inskrypcji na krawędzi płyciny identyfikującej portret jako portret Wallensteina (Albert-Wenceslas Eusèbe von Wallenstein lub Waldstein (1583 -1634), żołnierza czeskiej szlachty, słynnego capitano di ventura w służbie Świętego Cesarstwa Rzymskiego podczas wojny trzydziestoletniej), przedstawia Cesare Alessandro Scaglię, włoskiego duchownego i dyplomatę z początku XVII wieku, portretowanego ok. ).
Podczas swoich młodzieńczych lat w stolicy Bawarii Boznańska nie zadowalała się uczęszczaniem do szkół artystycznych, ale pilnie odwiedzała miejskie muzea, w szczególności dwie Pinakoteki, starą i nowoczesną, oraz ich bogate zbiory. Robiła tam kopie. Dzieła Antoine'a van Dycka należały do jego ulubionych, o czym świadczy przechowywana w Bibliotece Polskiej w Paryżu kopia jego Portretu malarza Pietera Snayersa oraz Opłakiwania Chrystusa. Wykonana z niezwykłą łatwością i kunsztem kopia Portretu Scaglii jest dowodem postępów malarza w Monachium.
Olga BOZNAŃSKA (1865 Kraków - 1940 Paryż), po studiach malarskich w Krakowie i Monachium, osiedliła się w Paryżu w 1898, gdzie regularnie wystawiała w Salonie Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych, a także w Salonie Jesiennym, w Salon des Tuileries oraz w prywatnych galeriach. Wystawiała swoje prace w całej Europie, w Stanach Zjednoczonych i Japonii, była zdobywcą wielu nagród, medali i wyróżnień, m.in. złotego medalu w Wiedniu w 1894 czy w Monachium w 1905. Jedna z najważniejszych polskich artystek, znana jej portrety i martwe natury malowane w jej bardzo indywidualnym stylu. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach publicznych w Europie, Stanach Zjednoczonych i Japonii, a także w wielu kolekcjach prywatnych na całym świecie. dr Ewa Bobrowska, firma ekspercka CEBM-Bobrowska-Mielniczuk (cebmparis@gmail.com)