Był malarzem i grafikiem. W latach 1900-08 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego, J. Mehoffera, J. Pankiewicza i J. Stanisławskiego. Jest uznawany za jednego z najwybitniejszych wychowanków szkoły Stanisławskiego. Uprawiał głównie malarstwo pejzażowe. Realistyczny stosunek do natury łączył z dekoracyjnymi skłonnościami w duchu Młodej Polski. Malował również martwe natury, najczęściej kwiaty, wyrafinowane w stonowanej gamie barwnej, zestawiane z pięknymi tkaninami i szlachetną porcelaną. Tworzył dużo ciesząc się uznaniem krytyki, czego dowodem, obok licznych nagród, były zakupy zarówno ze strony osób prywatnych, jak również oficjalnych instytucji i galerii. Wielokrotnie wystawiał swoje prace w TPSP w Krakowie, TPSP we Lwowie, TZSP w Warszawie, oraz poza granicami kraju w Berlinie, Monachium, Rzymie, Paryżu, Londynie i in. Był członkiem wiedeńskiej Secesji, TAP Sztuka.