Początkowo studiował medycynę we Lwowie. W latach 1918-19 nawiązał kontakty z grupą ekspresjonistów skupionych wokół czasopisma "Zdrój" z Poznania oraz podjął współpracę z czasopismem "Formiści" z Krakowa. W 1921 wyjechał do Berlina skąd przeniósł się Weimaru studiować w Bauhausie, po czym powrócił do Lwowa. Zajmował się ilustratorstwem, scenografią, wykonywał projekty dekoracji dla eksperymentalnych teatrów lwowskich. Od 1930 roku należał do zrzeszenia Artes, a także do Związku Zawodowego Artystów Plastyków.Zajmował się popularyzacją i krytyką sztuki m. in. prowadząc audycje radiowe o tej tematyce. Opracowywał scenografię dla lwowskiego baletu Beli Katz, Trupy Wileńskiej i Lwowskiej Opery. W 1937 r. wyjechał na stałe do Paryża. Po wojnie pełnił funkcję prezesa Związku Artystów Polskich we Francji oraz był członkiem Société des Peintres-Graveurs. Malował pejzaże, portrety, sceny rodzajowe oraz pejzaże fantastyczne.
Olej, płótno; 50 x 61 cm
Sygnowany p.d.: L Lille
Na odwrocie Akt półleżący, ok. 1937
Pochodzenie: odziedziczone po autorze przez Hannę Gnoińską.
Wystawiany, opisany: Ludwik Lille 1897-1957, Muzeum Narodowe Wrocław, Muzeum Narodowe Warszawa, 1985-86, kat. poz. 178
Ekspertyza Hanny Kotkowskiej
Dzieło o zawężonej,, prawie monochromatycznej koncepcji malarskiej. Jedna z najciekawszych realizacji spośród martwych natur Lillego.
Początkowo studiował medycynę we Lwowie. W latach 1918-19 nawiązał kontakty z grupą ekspresjonistów skupionych wokół czasopisma "Zdrój" z Poznania oraz podjął współpracę z czasopismem "Formiści" z Krakowa. W 1921 wyjechał do Berlina skąd przeniósł się Weimaru studiować w Bauhausie, po czym powrócił do Lwowa. Zajmował się ilustratorstwem, scenografią, wykonywał projekty dekoracji dla eksperymentalnych teatrów lwowskich. Od 1930 roku należał do zrzeszenia Artes, a także do Związku Zawodowego Artystów Plastyków.Zajmował się popularyzacją i krytyką sztuki m. in. prowadząc audycje radiowe o tej tematyce. Opracowywał scenografię dla lwowskiego baletu Beli Katz, Trupy Wileńskiej i Lwowskiej Opery. W 1937 r. wyjechał na stałe do Paryża. Po wojnie pełnił funkcję prezesa Związku Artystów Polskich we Francji oraz był członkiem Société des Peintres-Graveurs. Malował pejzaże, portrety, sceny rodzajowe oraz pejzaże fantastyczne.