Samouk. Był nauczycielem w szkole ludowej w Staudach-Egerndach w latach 1892 -1907. Później zajął się profesjonalnie malarstwem. Malował realistyczne pejzaże i kwiaty w ciemnej tonacji oraz nastrojowe nokturny. Szybko zdobył uznanie i tytuł profesora. Na ośmiu Wielkich wystawach sztuki niemieckiej w latach 1937 - 1944 pokazano aż 49 jego obrazów. Tylko trzech malarzy było tam obficiej eksponowanych. Jego dzieła dekorowały monachijską rezydencje Führera. W 1942 r otrzymał Medal Goethego. Do jego przyjaciół zaliczali się Richard Strauss, Franz von Stuck, Julius Exter, Max Liebermann, Paul Klee i Constantin Gerhardinger.
Olej, płótno; 61 x 82 cm
Na odwrocie napis: Anton Müller-Wischin
Samouk. Był nauczycielem w szkole ludowej w Staudach-Egerndach w latach 1892 -1907. Później zajął się profesjonalnie malarstwem. Malował realistyczne pejzaże i kwiaty w ciemnej tonacji oraz nastrojowe nokturny. Szybko zdobył uznanie i tytuł profesora. Na ośmiu Wielkich wystawach sztuki niemieckiej w latach 1937 - 1944 pokazano aż 49 jego obrazów. Tylko trzech malarzy było tam obficiej eksponowanych. Jego dzieła dekorowały monachijską rezydencje Führera. W 1942 r otrzymał Medal Goethego. Do jego przyjaciół zaliczali się Richard Strauss, Franz von Stuck, Julius Exter, Max Liebermann, Paul Klee i Constantin Gerhardinger.