W połowie lat dwudziestych Pankiewicz zradykalizował swoje podejście do sztuki. Odrzucił hiszpańskie, kubistyczno-fowistyczne doświadczenia. Odrzucił również, dotychczas akceptowane, autorytety i zaczął krytykować malarstwo postimpresjonistyczne. W zalewie nowoczesnych nurtów upatrywał upadku sztuki. W tym czasie powrócił do malarstwa tradycyjnego, czystego. Tworzył w oparciu o klasyczne metody. Najpierw powstawał rysunek, potem walor, następnie artysta wprowadzał gamę kolorów kontrastując ze sobą odcienie ciepłe i zimne. Prezentowa Martwa natura modelowana jest miękko i stanowi przykład szlachetności materii barwnej w sztuce Pankiewicza.
Jak pisał Józef Czapski, jego paletę w tym okresie zdominowały żółcienie neapolitańska i brylanty- nowa, biel srebrna, umbra, siena palona, ochra żółta i czerwień indyjska. Artysta w sposób bardzo klasyczny podszedł do aranżacji Martwej natury z owocami. Całość przypomina nieco scenografię.
Nic nie zostało tu umieszczone przypadkowo. Miękki, wzorzysty obrus stanowi jakoby scenę dla sto- jących na niej aktorów. Wchodzących ze sobą w interakcję pierwszo i drugoplanowych postaci.
Całość kompozycji zamyka, nadając jej dodatkowej głębi i wydobywając z tła butelkę, falujące oparcie krzesła.
Prezentowane dzieło jest obiektem klasy muzealnej, stanowiącym znakomity przykład dojrzałego malarstwa Józefa Pankiewicza, pierwszego polskiego impresjonisty.
Obraz wystawiany i wzmiankowany w:
– Wystawa zbiorowa Józefa Pankiewicza, Katalog – Katalog XXIII Wystawy Instytutu Propagandy Sztuki. [oprac. J. Czapski], IPS, Warszawa maj-czerwiec 1933, Prof. J. Pankiewicz Paryż, A. Cukierówna Warszawa, s. 17, nr 59.; M. Obrębska Warszawa, Warszawa – Łódź, kwiecień – – Wystawa Józefa Pankiewicza z Paryża, TPSP Poznań, maj 1934, nr 25.
listopad 1933, nr 43; – Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście – Katalog wystawy zbiorowej dzieł Józefa Pankiewicza w 140. rocznicę urodzin, katalog oprac. E. Charazińska, (Paryż), Muzeum Miejskie w Bydgoszczy, styczeń-luty MNW, Warszawa 2006, s. 150, nr kat. 375. 1934, nr 25;
MARTWA NATURA Z OWOCAMI, DZBANKIEM, BUTELKĄ ORAZ KRZESŁEM, 1926
olej, płótno, 50 x 61 cm
sygn. l.g.: Pankiewicz
Na odwrocie na prawej listwie krosna (ołówkiem): 12 R,
na lewej listwie krosna pieczęć z numerem 12 F odnoszącym się do wielkości podobrazia;
ponadto na dolnej listwie ramy nalepka depozytowa MNW (druk, długopis): Muzeum Narodowe | w Warszawie | p 790/05/4
W połowie lat dwudziestych Pankiewicz zradykalizował swoje podejście do sztuki. Odrzucił hiszpańskie, kubistyczno-fowistyczne doświadczenia. Odrzucił również, dotychczas akceptowane, autorytety i zaczął krytykować malarstwo postimpresjonistyczne. W zalewie nowoczesnych nurtów upatrywał upadku sztuki. W tym czasie powrócił do malarstwa tradycyjnego, czystego. Tworzył w oparciu o klasyczne metody. Najpierw powstawał rysunek, potem walor, następnie artysta wprowadzał gamę kolorów kontrastując ze sobą odcienie ciepłe i zimne. Prezentowa Martwa natura modelowana jest miękko i stanowi przykład szlachetności materii barwnej w sztuce Pankiewicza.
Jak pisał Józef Czapski, jego paletę w tym okresie zdominowały żółcienie neapolitańska i brylanty- nowa, biel srebrna, umbra, siena palona, ochra żółta i czerwień indyjska. Artysta w sposób bardzo klasyczny podszedł do aranżacji Martwej natury z owocami. Całość przypomina nieco scenografię.
Nic nie zostało tu umieszczone przypadkowo. Miękki, wzorzysty obrus stanowi jakoby scenę dla sto- jących na niej aktorów. Wchodzących ze sobą w interakcję pierwszo i drugoplanowych postaci.
Całość kompozycji zamyka, nadając jej dodatkowej głębi i wydobywając z tła butelkę, falujące oparcie krzesła.
Prezentowane dzieło jest obiektem klasy muzealnej, stanowiącym znakomity przykład dojrzałego malarstwa Józefa Pankiewicza, pierwszego polskiego impresjonisty.
Obraz wystawiany i wzmiankowany w:
– Wystawa zbiorowa Józefa Pankiewicza, Katalog – Katalog XXIII Wystawy Instytutu Propagandy Sztuki. [oprac. J. Czapski], IPS, Warszawa maj-czerwiec 1933, Prof. J. Pankiewicz Paryż, A. Cukierówna Warszawa, s. 17, nr 59.; M. Obrębska Warszawa, Warszawa – Łódź, kwiecień – – Wystawa Józefa Pankiewicza z Paryża, TPSP Poznań, maj 1934, nr 25.
listopad 1933, nr 43; – Józef Pankiewicz 1866-1940. Życie i dzieło. Artyście – Katalog wystawy zbiorowej dzieł Józefa Pankiewicza w 140. rocznicę urodzin, katalog oprac. E. Charazińska, (Paryż), Muzeum Miejskie w Bydgoszczy, styczeń-luty MNW, Warszawa 2006, s. 150, nr kat. 375. 1934, nr 25;