Władysław Terlikowski, używający we Francji nazwiska Wladimir de Terlikowski, był jednym z najpopularniejszych malarzy paryskiego Montparnassu. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury z kwiatami i portrety - te ostatnie często zamawiane były przez przedstawicieli wyższych klas społecznych. Wiele wystawiał. Jego działalność szybko została doceniona i już po pierwszej wojnie światowej wydano kilka monografii i albumów tego malarza, opracowanych przez wybitnych paryskich krytyków tamtych czasów m. in. Arsene Alexandre`a czy Jana Topassa. Do najciekawszych okresów w twórczości artysty należą prace z lat 1913 - 1925. Wówczas to Terlikowski wypracował własny, łatwo rozpoznawalny styl, należący do nurtu ekspresyjnego koloryzmu.
Posługiwał się bogatą, dynamiczną plamą barwną o szerokiej skali; obrazy posiadały różnorodne, mięsiste faktury, a załamujące się w nich światło stanowiło istotny element gry barwnej.
olej, płótno;
98 x 146 cm
sygn. p.d. W de TERLIKOWSKI/ 1914
Władysław Terlikowski, używający we Francji nazwiska Wladimir de Terlikowski, był jednym z najpopularniejszych malarzy paryskiego Montparnassu. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury z kwiatami i portrety - te ostatnie często zamawiane były przez przedstawicieli wyższych klas społecznych. Wiele wystawiał. Jego działalność szybko została doceniona i już po pierwszej wojnie światowej wydano kilka monografii i albumów tego malarza, opracowanych przez wybitnych paryskich krytyków tamtych czasów m. in. Arsene Alexandre`a czy Jana Topassa. Do najciekawszych okresów w twórczości artysty należą prace z lat 1913 - 1925. Wówczas to Terlikowski wypracował własny, łatwo rozpoznawalny styl, należący do nurtu ekspresyjnego koloryzmu.
Posługiwał się bogatą, dynamiczną plamą barwną o szerokiej skali; obrazy posiadały różnorodne, mięsiste faktury, a załamujące się w nich światło stanowiło istotny element gry barwnej.