Malarz, rzeźbiarz, scenograf i pedagog. Naukę malarstwa rozpoczął w kijowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1906-11 kontynuował ją w krakowskiej Akademii u Teodora Axentowicza i Jacka Malczewskiego. W roku 1910 podróżował do Włoch i Francji. W czasie I wojny światowej mieszkał i działał w Zakopanem. Był współzałożycielem grupy Formistów (1917), której program opracował wraz z bratem Andrzejem i Tytusem Czyżewskim. Ponadto należał do Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik oraz do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, z którymi wspólnie wystawiał swoje prace. W roku 1937 na wystawie w Paryżu został nagrodzony złotym medalem. W latach 1923-25 był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego, następnie mieszkał w Krakowie i nauczał w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki i Wilhelma Mehofferów, a po roku 1945 w Akademii Sztuk Pięknych. Malował przede wszystkim portrety, sceny rodzajowe, akty, pejzaże i martwe natury. Zajmował się także rzeźbą (pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie; 1922), scenografią teatralną i malarstwem ściennym (plafony wawelskie).
MARTWA NATURA Z KWIATAMI W WAZONIE I GLINIANYM GARNKIEM
Olej, tektura;
52,5 x 41,5 cm
Sygnowany p.g.: Z. Pronaszko
Na odwrocie drukowana nalepka wypełniona niebieskim długopisem: CENTRALNE BIURKO WYSTAW ARTYSTYCZNYCH | ODDZIAŁ W KRAKOWIE | Autor Zbigniew Pronaszko | Nazwisko i adres właściciela Zbigniew Pronaszko Kraków ul. Piastowska 3/4 | Technika wykonania olej | Wymiary wys. 53 cm szer. 42 cm Nr leg. Z.P.A.P. 1271 Cena - zł. Podpis Pronaszko. Poniżej: Nr III KAT 1954
Malarz, rzeźbiarz, scenograf i pedagog. Naukę malarstwa rozpoczął w kijowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1906-11 kontynuował ją w krakowskiej Akademii u Teodora Axentowicza i Jacka Malczewskiego. W roku 1910 podróżował do Włoch i Francji. W czasie I wojny światowej mieszkał i działał w Zakopanem. Był współzałożycielem grupy Formistów (1917), której program opracował wraz z bratem Andrzejem i Tytusem Czyżewskim. Ponadto należał do Zrzeszenia Artystów Plastyków Zwornik oraz do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, z którymi wspólnie wystawiał swoje prace. W roku 1937 na wystawie w Paryżu został nagrodzony złotym medalem. W latach 1923-25 był profesorem na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego, następnie mieszkał w Krakowie i nauczał w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki i Wilhelma Mehofferów, a po roku 1945 w Akademii Sztuk Pięknych. Malował przede wszystkim portrety, sceny rodzajowe, akty, pejzaże i martwe natury. Zajmował się także rzeźbą (pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie; 1922), scenografią teatralną i malarstwem ściennym (plafony wawelskie).