Studia artystyczne odbył w latach 1900-04 w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Mehoffera, T. Axentowicza i S. Wyspiańskiego. Przyjaciel Ślewińskiego i członek grupy "Ekspresjoniści Polscy" oraz "Rytm". W swojej twórczości nawiązywał do rozwiązań formistów i nowego klasycyzmu a także do dekoracyjnego stylu Matisse`a. Częstym tematem w jego twórczości były martwe natury, w których w przemyślany sposób prezentował układ przedmiotów oraz ich kolorystyczną głębię. Bliskie stylistycznie martwe natury eksponowane były na monograficznej wystawie artysty, jaka odbyła się w 1982 r. w Muzeum Narodowym w Warszawie (kat. I/84, il. XI, kat. I/91, il. XII).