Henryk Hayden studiował malarstwo w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był równocześnie studentem politechniki. W 1907 roku wyjechał do Paryża. Naukę kontynuował w Academie La Palette. W Paryżu pozostał do końca życia. Swoje prace wystawiał na paryskich Salonach. Miał również swoje indywidualne wystawy w Paryżu i w Londynie. Miał wystawę retrospektywną w najbardziej prestiżowym Muzeum Narodowym Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1968. (cytat z ekspertyzy)
Artysta w latach 1922-1953 nawiązywał swoim malarstwem do zasad realistycznego odtwarzania rzeczywistości. Był to jego trzeci okres w twórczości, po wczesnym okresie wpływów W. Ślewińskiego i Szkoły z Pont-Aven oraz po okresie kubistycznym. W okresie realistycznym przeważają martwe natury o prostych układach, ustawione wprost do widza na stole o krawędziach równoległych do dolnej krawędzi obrazu. (...) Koloryt jest zazwyczaj ściemniony muzealny, przedmioty wyraźnie określone konturem. (cytat z ekspertyzy)
Dzisiaj jest światowej sławy polskim malarzem uznawanym za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli Ecole de Paris, a jego obrazy osiągają wysokie ceny na światowych aukcjach.*
* J. Poplicha, Malarstwo jest odejmowaniem, Art & Business, nr 7-8, 2003, ss. 34-39.
olej, tektura; 33 x 40,5 cm
sygnowany po lewej stronie u dołu: Hayden
Henryk Hayden studiował malarstwo w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był równocześnie studentem politechniki. W 1907 roku wyjechał do Paryża. Naukę kontynuował w Academie La Palette. W Paryżu pozostał do końca życia. Swoje prace wystawiał na paryskich Salonach. Miał również swoje indywidualne wystawy w Paryżu i w Londynie. Miał wystawę retrospektywną w najbardziej prestiżowym Muzeum Narodowym Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1968. (cytat z ekspertyzy)
Artysta w latach 1922-1953 nawiązywał swoim malarstwem do zasad realistycznego odtwarzania rzeczywistości. Był to jego trzeci okres w twórczości, po wczesnym okresie wpływów W. Ślewińskiego i Szkoły z Pont-Aven oraz po okresie kubistycznym. W okresie realistycznym przeważają martwe natury o prostych układach, ustawione wprost do widza na stole o krawędziach równoległych do dolnej krawędzi obrazu. (...) Koloryt jest zazwyczaj ściemniony muzealny, przedmioty wyraźnie określone konturem. (cytat z ekspertyzy)
Dzisiaj jest światowej sławy polskim malarzem uznawanym za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli Ecole de Paris, a jego obrazy osiągają wysokie ceny na światowych aukcjach.*
* J. Poplicha, Malarstwo jest odejmowaniem, Art & Business, nr 7-8, 2003, ss. 34-39.