Władysław Terlikowski, był jednym z najpopularniejszych malarzy paryskiego
Montparnassu. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury z kwiatami
i portrety. Wiele wystawiał. Jego działalność szybko została doceniona i już po pierwszej wojnie światowej wydano kilka monografii i albumów tego malarza, opracowanych przez wybitnych paryskich krytyków tamtych czasów m. in. Arsene Alexandre`a czy Jana Topassa. Do najciekawszych okresów w twórczości artysty należą prace z lat 1913 - 1925. Wówczas to Terlikowski wypracował własny, łatwo
rozpoznawalny styl, należący do nurtu ekspresyjnego koloryzmu.
Posługiwał się bogatą, dynamiczną plamą barwną o szerokiej skali; obrazy posiadały różnorodne, mięsiste faktury, a załamujące się w nich światło stanowiło istotny element gry barwnej.
olej, płótno;
60,5 x 50 cm
sygn. l.d. Wł. Terlikowski; p.d. 1916
Władysław Terlikowski, był jednym z najpopularniejszych malarzy paryskiego
Montparnassu. Malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury z kwiatami
i portrety. Wiele wystawiał. Jego działalność szybko została doceniona i już po pierwszej wojnie światowej wydano kilka monografii i albumów tego malarza, opracowanych przez wybitnych paryskich krytyków tamtych czasów m. in. Arsene Alexandre`a czy Jana Topassa. Do najciekawszych okresów w twórczości artysty należą prace z lat 1913 - 1925. Wówczas to Terlikowski wypracował własny, łatwo
rozpoznawalny styl, należący do nurtu ekspresyjnego koloryzmu.
Posługiwał się bogatą, dynamiczną plamą barwną o szerokiej skali; obrazy posiadały różnorodne, mięsiste faktury, a załamujące się w nich światło stanowiło istotny element gry barwnej.