Roman Sielski - malarz i pedagog. Początkowo uczył się w lwowskiej Wolnej Akademii Sztuk Pięknych u L. Podhoreckiego oraz u K. Sichulskiego na Wydziale Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego Państwowej Szkoły Przemysłowej. W latach 1922-27 kontynuował studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J. Mehoffera, J. Pankiewicza i F. Kowarskiego, a przez rok 1925/26 uczył się też filii Akademii w Paryżu. Po ukończeniu nauki wyjechał do Francji gdzie przebywał w l. 1928-29, i którą odwiedził ponownie w 1937. Mieszkał we Lwowie. Należał do lwowskiego Zrzeszenia Artystów Plastyków "artes", którego był pierwszym przewodniczącym, i z którym wystawiał swoje prace we Lwowie, Warszawie i Krakowie. Od 1932 należał też do Lwowskiego Związku Artystów Plastyków. Po wojnie został we Lwowie. Malował pejzaże i widoki wnętrz pozbawione postaci ludzkich, które ewokowały nastrój melancholii i pustki. W latach 1933-36 tworzył monumentalne kompozycje rejestrujące aktualne wydarzenia a w późnej twórczości zwrócił się ku koloryzmowi.
Olej, płótno; 60,5 x 73,5 cm
Sygn. p.d.:
Na odwrocie napis
Roman Sielski - malarz i pedagog. Początkowo uczył się w lwowskiej Wolnej Akademii Sztuk Pięknych u L. Podhoreckiego oraz u K. Sichulskiego na Wydziale Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego Państwowej Szkoły Przemysłowej. W latach 1922-27 kontynuował studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u J. Mehoffera, J. Pankiewicza i F. Kowarskiego, a przez rok 1925/26 uczył się też filii Akademii w Paryżu. Po ukończeniu nauki wyjechał do Francji gdzie przebywał w l. 1928-29, i którą odwiedził ponownie w 1937. Mieszkał we Lwowie. Należał do lwowskiego Zrzeszenia Artystów Plastyków "artes", którego był pierwszym przewodniczącym, i z którym wystawiał swoje prace we Lwowie, Warszawie i Krakowie. Od 1932 należał też do Lwowskiego Związku Artystów Plastyków. Po wojnie został we Lwowie. Malował pejzaże i widoki wnętrz pozbawione postaci ludzkich, które ewokowały nastrój melancholii i pustki. W latach 1933-36 tworzył monumentalne kompozycje rejestrujące aktualne wydarzenia a w późnej twórczości zwrócił się ku koloryzmowi.