Reprodukowany: Władysława W. Jaworska, Władysław Ślewiński, Kraków 2004 Wydawnictwo Kluszczyński, il. na s. 92.
Pochodzenie: ze zbiorów rodziny Fijałkowskich w Skłótach k. Kutna. Obraz został prawdopodobnie podarowany przez artystę siostrze przyrodniej - Helenie Fijałkowskiej z domu Ślewińskiej - podczas pobytu Ślewińskiego w Polsce (1905-1910). Kolekcja Fijałkowskich została częściowo uratowana w Warszawie w czasie II wojny.
Dzięki Ślewińskiemu martwa natura stała się ważnym tematem w malarstwie polskim. Władysława Jaworska pisała o martwych naturach Ślewińskiego: "Można zaryzykować twierdzenie, że w martwej naturze i kwiatach wypowiedział się najpełniej i najbardziej osobiście. I to w sensie emocji, jak i malarskiego kunsztu" (W. Jaworska, Władysław Ślewiński, Warszawa 1991, s. 82).
Z ekspertyzy Władysławy Jaworskiej (z dnia 16 VII 2001): "Obraz nie jest datowany. Należy on do długiego cyklu martwych natur z kwiatami i owocami, ulubionego motywu artysty. Porównując jego budowę, kolorystykę i sposób malowania z datowanymi płótnami - proponuję przyjąć rok 1907 (...), prawdopodobnie w Monachium".
Z ekspertyzy Elżbiety Charazińskiej (z dnia 22 sierpnia 2008):
"
Obraz ma zdecydowanie Ťwypłaszczonąą powierzchnię malarską z farbą nakładaną cienko, dość szerokimi pociągnięciami pędzla, z wyra¼nie zaznaczonym ciemnym konturem, odcinającym blat od ściany oraz podkreślającym kształty jabłek, misy, dzbanów i płatków kwiatów. Świetlista czerwień i zieleń jabłek oraz oranżowe środki kwiatów ożywiają stonowaną, ugrowo-fioletowo-turkusową tonację kompozycji. Delikatnie lśni błękitna szarość bretońskiej patery, niepokojąco blikują polewy dzbanów.
Kompozycja przypomina martwe natury malowane przez Ślewińskiego w Polsce oraz w czasie krótkiego wypadu do Monachium około 1907-1908. Powtarza się w nich ten sam dzbanek, czy podobne, miękkie traktowanie kwiatów (por. Martwa natura z głową nied¼wiedzia, Lwowska Galeria Obrazów, reprodukowana w: W. Jaworska, Władysław Ślewiński 1854-1918, Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1983, nr 185, il. 160; Martwa natura z filiżanką i dzbankiem, kolekcja prywatna, nr 187, il. 162; Kwiaty w wazonie z zieloną polewą, kolekcja prywatna, nr 238, il. 212; Martwa natura z kwiatami - zielone dzbany, kolekcja prywatna, nr 239, il. 213)." Ekspertyza konserwatorska Elżbiety Bogaczewicz-Biernackiej z pa¼dziernika 2001 r.
W FAJANSOWEJ PATERZE I DZBANEM Z KWIATAMI, ok. 1907
olej na płótnie
44 x 60 cm
sygnowany u dołu po prawej "WŚlewiński"
Reprodukowany: Władysława W. Jaworska, Władysław Ślewiński, Kraków 2004 Wydawnictwo Kluszczyński, il. na s. 92.
Pochodzenie: ze zbiorów rodziny Fijałkowskich w Skłótach k. Kutna. Obraz został prawdopodobnie podarowany przez artystę siostrze przyrodniej - Helenie Fijałkowskiej z domu Ślewińskiej - podczas pobytu Ślewińskiego w Polsce (1905-1910). Kolekcja Fijałkowskich została częściowo uratowana w Warszawie w czasie II wojny.
Dzięki Ślewińskiemu martwa natura stała się ważnym tematem w malarstwie polskim. Władysława Jaworska pisała o martwych naturach Ślewińskiego: "Można zaryzykować twierdzenie, że w martwej naturze i kwiatach wypowiedział się najpełniej i najbardziej osobiście. I to w sensie emocji, jak i malarskiego kunsztu" (W. Jaworska, Władysław Ślewiński, Warszawa 1991, s. 82).
Z ekspertyzy Władysławy Jaworskiej (z dnia 16 VII 2001): "Obraz nie jest datowany. Należy on do długiego cyklu martwych natur z kwiatami i owocami, ulubionego motywu artysty. Porównując jego budowę, kolorystykę i sposób malowania z datowanymi płótnami - proponuję przyjąć rok 1907 (...), prawdopodobnie w Monachium".
Z ekspertyzy Elżbiety Charazińskiej (z dnia 22 sierpnia 2008):
"
Obraz ma zdecydowanie Ťwypłaszczonąą powierzchnię malarską z farbą nakładaną cienko, dość szerokimi pociągnięciami pędzla, z wyra¼nie zaznaczonym ciemnym konturem, odcinającym blat od ściany oraz podkreślającym kształty jabłek, misy, dzbanów i płatków kwiatów. Świetlista czerwień i zieleń jabłek oraz oranżowe środki kwiatów ożywiają stonowaną, ugrowo-fioletowo-turkusową tonację kompozycji. Delikatnie lśni błękitna szarość bretońskiej patery, niepokojąco blikują polewy dzbanów.
Kompozycja przypomina martwe natury malowane przez Ślewińskiego w Polsce oraz w czasie krótkiego wypadu do Monachium około 1907-1908. Powtarza się w nich ten sam dzbanek, czy podobne, miękkie traktowanie kwiatów (por. Martwa natura z głową nied¼wiedzia, Lwowska Galeria Obrazów, reprodukowana w: W. Jaworska, Władysław Ślewiński 1854-1918, Katalog wystawy monograficznej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1983, nr 185, il. 160; Martwa natura z filiżanką i dzbankiem, kolekcja prywatna, nr 187, il. 162; Kwiaty w wazonie z zieloną polewą, kolekcja prywatna, nr 238, il. 212; Martwa natura z kwiatami - zielone dzbany, kolekcja prywatna, nr 239, il. 213)." Ekspertyza konserwatorska Elżbiety Bogaczewicz-Biernackiej z pa¼dziernika 2001 r.