Uczęszczał do PLSP w Zamościu oraz warszawskiej ASP, którą ukończył w 1997 roku. W początkowym okresie twórczości tworzy pod wpływem fascynacji sztuką włoskiego renesansu oraz klasycyzmu. Powstałe w tym okresie obrazy charakteryzuje wieloplanowość, gładka struktura laserunków i miękki realistyczny modelunek o łagodnych przejściach światłocieniowych. W późniejszej twórczości artysta upraszcza przedstawienia, rozjaśnia paletę, a budowę obrazu ogranicza do potraktowania elementów postaci lub martwej natury i tła jako jednolitej płaszczyzny koloru. Maluje cykle martwych natur, kwiatów, portretów, autoportretów oraz sceny zbiorowe z przedstawieniami dzieci i ludzi młodych.
Olej, płótno;
59,5 x 64,5 cm
Sygnowany p.d.: 2007 | T. KARABOWICZ
Uczęszczał do PLSP w Zamościu oraz warszawskiej ASP, którą ukończył w 1997 roku. W początkowym okresie twórczości tworzy pod wpływem fascynacji sztuką włoskiego renesansu oraz klasycyzmu. Powstałe w tym okresie obrazy charakteryzuje wieloplanowość, gładka struktura laserunków i miękki realistyczny modelunek o łagodnych przejściach światłocieniowych. W późniejszej twórczości artysta upraszcza przedstawienia, rozjaśnia paletę, a budowę obrazu ogranicza do potraktowania elementów postaci lub martwej natury i tła jako jednolitej płaszczyzny koloru. Maluje cykle martwych natur, kwiatów, portretów, autoportretów oraz sceny zbiorowe z przedstawieniami dzieci i ludzi młodych.