Żył w latach 1951-2021. Nie miał wykształcenia artystycznego, ale jego brak nie przeszkadzał nieustępliwej pasji do malarstwa, której poświęcił większość swojego życia.
Język jego twórczości to przede wszystkim kolor, gra światła, poszukiwania formy i zabawa z fakturą. Próżno szukać widocznej kreski, wyrazistych kształtów czy nadgorliwego detalu. Bogata faktura obrazów ukrywa niezliczone godziny poszukiwań właściwego rezultatu. A może chodzi również o odpowiednie załamywanie się światła na grubo kładzionej farbie?
Inspirował się malarstwem kapistów, Jana Cybisa, Paula Cezanne, Paula Gauguina oraz Pablo Picassa. Jego prace często się zmieniały, pojawiały się nowe warstwy i elementy, powstawały długo podczas wielu sesji, obrazy ewoluowały latami, morfowały.
To sztuka prywatna, dialog między artystą a materią. Wziął udział w kilku wystawach zbiorowych w Warszawie. Nie szukał jednak rozgłosu ani uznania, po prostu malował w każdej wolnej chwili.
Żył w latach 1951-2021. Nie miał wykształcenia artystycznego, ale jego brak nie przeszkadzał nieustępliwej pasji do malarstwa, której poświęcił większość swojego życia.
Język jego twórczości to przede wszystkim kolor, gra światła, poszukiwania formy i zabawa z fakturą. Próżno szukać widocznej kreski, wyrazistych kształtów czy nadgorliwego detalu. Bogata faktura obrazów ukrywa niezliczone godziny poszukiwań właściwego rezultatu. A może chodzi również o odpowiednie załamywanie się światła na grubo kładzionej farbie?
Inspirował się malarstwem kapistów, Jana Cybisa, Paula Cezanne, Paula Gauguina oraz Pablo Picassa. Jego prace często się zmieniały, pojawiały się nowe warstwy i elementy, powstawały długo podczas wielu sesji, obrazy ewoluowały latami, morfowały.
To sztuka prywatna, dialog między artystą a materią. Wziął udział w kilku wystawach zbiorowych w Warszawie. Nie szukał jednak rozgłosu ani uznania, po prostu malował w każdej wolnej chwili.