Janusz Strzałecki studiował malarstwo kolejno w warszawskiej i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1919-1924. Zaliczał się do uczniów K. Krzyżanowskiego i T. Pruszkowskiego. W latach 1924-1925 uczył się malarstwa u J. Pankiewicza, dołączył do kapistów w Paryżu. Używał różnorodnych technik malarskich, oleju, tempery, gwaszu, akwareli. Uprawiał również malarstwo ścienne. Współpracował między innymi z Z. Waliszewskim. Od 1952 roku był profesorem w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1975-1983 pracował przy rekonstrukcji plafonu w Sali Audiencjonalnej Zamku Królewskiego w Warszawie. Jego obrazy, najczęściej miejskie pejzaże, martwe natury, kwiaty znajdują się dzisiaj między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i w Poznaniu oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.
Martwa natura z futerałem na skrzypce, około 1965
olej, płótno; 65 x 65 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: J. Strzałecki; na odwrocie napisy: KONIEC | JEST | SMUTNY | ALE | JEST oraz NICHT RAUCHEN /DER AUFENHALT/UND VERKHER
Janusz Strzałecki studiował malarstwo kolejno w warszawskiej i krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1919-1924. Zaliczał się do uczniów K. Krzyżanowskiego i T. Pruszkowskiego. W latach 1924-1925 uczył się malarstwa u J. Pankiewicza, dołączył do kapistów w Paryżu. Używał różnorodnych technik malarskich, oleju, tempery, gwaszu, akwareli. Uprawiał również malarstwo ścienne. Współpracował między innymi z Z. Waliszewskim. Od 1952 roku był profesorem w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1975-1983 pracował przy rekonstrukcji plafonu w Sali Audiencjonalnej Zamku Królewskiego w Warszawie. Jego obrazy, najczęściej miejskie pejzaże, martwe natury, kwiaty znajdują się dzisiaj między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie i w Poznaniu oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.