Studia artystyczne odbył w latach 1917-1922 w krakowskiej ASP pod kierunkiem Józefa Mehoffera. W 1923 wyjechał do Paryża by doskonalić swój warsztat malarski w Académie Ranson u Maurice Denisa. Uczęszczał też do pracowni G.L. Jaunesa i Jules Zingga. Po powrocie do kraju wstąpił do Zrzeszenia Artystów Plastyków "Zwornik", ugrupowania reprezentującego nurt kolorystyczny. Znany był jako krytyk sztuki, konserwator i twórca polichromii. Zakres tematyczny jego malarstwa obejmował kompozycje symboliczne, portrety i pejzaże.
Prezentowana kompozycja, powstała zapewne dzięki przypadkowej wizycie w zakątku jakiejś parafii nawiązuje do młodopolskich ujęć tematów religijnych (Mehoffer, Wyczółkowski, Weiss, Pautsch, Sichulski). Dźwięczna, gorąca gama kolorystyczna oparta została na czerwieniach i złotych ugrach. Intymność dewocyjnej martwej natury oddana została królewskim przepychem barw, który przystoi Królowej – Madonnie. Zaś sama figurka, która zachwyciła artystę, odsyła nas do średniowiecznych ujęć tematu - Pięknych Madonn których artystycznym zwieńczeniem stała się słynna Madonna z Krużlowej.