"Martwa natura z cytrynami" (fr. *Nature morte au citron*) - obraz stworzony przez Pabla Picassa jest przykładem twórczości, gdzie artysta zestawia przedmioty codziennego użytku w sposób, który przekracza tradycyjne wyobrażenia o tej formie malarskiej. Martwe natury były dla Picassa polem do eksperymentów artystycznych, gdzie mógł badać relacje między obiektami, przestrzenią i formą, co uczyniło ten gatunek jednym z kluczowych w jego twórczości.
W tym dziele Picasso wykorzystuje swoją charakterystyczną technikę kubizmu, która polega na rozbiciu obiektów na geometryczne formy i przedstawieniu ich z różnych perspektyw jednocześnie. Cytryny, dzbanek oraz inne elementy kompozycji są ukazane w sposób fragmentaryczny, co nadaje obrazowi abstrakcyjny, niemalże surrealistyczny charakter.
Martwa natura była jednym z ważniejszych tematów w twórczości Pabla Picassa, który przewijał się przez różne etapy jego kariery.
Picasso czerpał z tradycji malarstwa europejskiego, ale jego podejście do martwej natury było innowacyjne i różnorodne. Wczesne martwe natury Picassa mają bardziej klasyczny charakter, z czasem jednak, pod wpływem kubizmu, zaczęły one ewoluować w kierunku bardziej abstrakcyjnych i złożonych kompozycji.
litografia barwna, papier litograficzny o wysokiej gramaturze; 48 x 59 cm w świetle passe-partout, 63 x 73 cm w oprawie passe-partout, ; sygn. na płycie pod kompozycją p. d. "Picasso" oraz ręcznie numerowana ołówkiem „175/200”; l.d. sucha pieczęć certyfikowanego wydawcy z napisem „PICASSO”; na odwrocie barwne faksymile rysunku Picassa tzw. główki wraz z sygnaturą oraz informacje o wydawcy - „Copyright Foundation Pablo Picasso” / wysokość nakładu (200 szt.) / każdy egzemplarz numerowany. Oryginalny certyfikat wydawcy.
Zobacz katalog"Martwa natura z cytrynami" (fr. *Nature morte au citron*) - obraz stworzony przez Pabla Picassa jest przykładem twórczości, gdzie artysta zestawia przedmioty codziennego użytku w sposób, który przekracza tradycyjne wyobrażenia o tej formie malarskiej. Martwe natury były dla Picassa polem do eksperymentów artystycznych, gdzie mógł badać relacje między obiektami, przestrzenią i formą, co uczyniło ten gatunek jednym z kluczowych w jego twórczości.
W tym dziele Picasso wykorzystuje swoją charakterystyczną technikę kubizmu, która polega na rozbiciu obiektów na geometryczne formy i przedstawieniu ich z różnych perspektyw jednocześnie. Cytryny, dzbanek oraz inne elementy kompozycji są ukazane w sposób fragmentaryczny, co nadaje obrazowi abstrakcyjny, niemalże surrealistyczny charakter.
Martwa natura była jednym z ważniejszych tematów w twórczości Pabla Picassa, który przewijał się przez różne etapy jego kariery.
Picasso czerpał z tradycji malarstwa europejskiego, ale jego podejście do martwej natury było innowacyjne i różnorodne. Wczesne martwe natury Picassa mają bardziej klasyczny charakter, z czasem jednak, pod wpływem kubizmu, zaczęły one ewoluować w kierunku bardziej abstrakcyjnych i złożonych kompozycji.