Olga Boznańska uczyła się najpierw rysunku u swojej matki, u H. Lipińskiego i K. Pochwalskiego. W latach 1884-1886 uczęszczała na Wyższe Kursy dla kobiet A. Baranieckiego. Od 1886 roku uczyła się w Monachium u K. Kircheldorfa i W. Duerra. Podróżowała do Berlina, Wiednia, Szwajcarii. Zadebiutowała w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1886 roku. Wystawiał dużo, w Polsce i za granicą, uzyskiwała pochwały krytyki, nagrody, wyróżnienia. Od 1898 roku osiadła w Paryżu, odwiedzała Polskę; była między innymi członkiem Towarzystwa „Sztuka”. Otrzymała order Polonia Restituta i Legię Honorow”. Boznańska malowała pejzaże, martwe natury, wnętrza, ale główną jej dziedziną malarską pozostawał portret. Jej wybitny talent spowodował, że jej malarstwo jest obecnie odczytywane, jako jej indywidualny wkład w sztukę, a wyczulenie na kolor jest jedynie zewnętrzną wspólną z impresjonistami cechą jej obrazów, jednak nie pozwalającą łączyć artystki z tym nurtem.

121
Olga BOZNAŃSKA (1865 - 1940)

Martwa natura z białymi różami, 1918

olej, tektura; 38,5 x 50,5 cm;
sygnowany i datowany w lewym górnym rogu: Olga Boznańska | 1918

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Olga Boznańska uczyła się najpierw rysunku u swojej matki, u H. Lipińskiego i K. Pochwalskiego. W latach 1884-1886 uczęszczała na Wyższe Kursy dla kobiet A. Baranieckiego. Od 1886 roku uczyła się w Monachium u K. Kircheldorfa i W. Duerra. Podróżowała do Berlina, Wiednia, Szwajcarii. Zadebiutowała w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1886 roku. Wystawiał dużo, w Polsce i za granicą, uzyskiwała pochwały krytyki, nagrody, wyróżnienia. Od 1898 roku osiadła w Paryżu, odwiedzała Polskę; była między innymi członkiem Towarzystwa „Sztuka”. Otrzymała order Polonia Restituta i Legię Honorow”. Boznańska malowała pejzaże, martwe natury, wnętrza, ale główną jej dziedziną malarską pozostawał portret. Jej wybitny talent spowodował, że jej malarstwo jest obecnie odczytywane, jako jej indywidualny wkład w sztukę, a wyczulenie na kolor jest jedynie zewnętrzną wspólną z impresjonistami cechą jej obrazów, jednak nie pozwalającą łączyć artystki z tym nurtem.