Od 1923 r. studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był uczniem, a następnie starszym asystentem F. Sz. Kowarskiego, z którym po uzyskaniu dyplomu przeniósł się do Warszawy. Uprawiał malarstwo sztalugowe oraz monumentalne. W 1937 r. otrzymał złoty medal za namalowanie plafonu na Wystawie Międzynarodowej w Paryżu. Należał do ugrupowania "Pryzmat".
Malował pejzaże, kameralne portrety, martwe natury.