Malarka. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów: Jarockiego, Sichulskiego, Dunikowskiego, Filipkiewicza, Weissa i Wojnarowskiego. Malowała widoki i architekturę Krakowa, pejzaże, portrety i martwe natury, specjalizując się w późniejszym okresie w malarstwie kwiatów, abażurów do lamp oraz podejmując projektowanie strojów ludowych. Na życzenie ojca ukończyła też kurs nauczycielki rysunków, choć nigdy nie podjęła tej pracy. Od 1937 żona malarza Władysława Zakrzewskiego. Wyjeżdżali razem na plenery do Włoch i Francji, gdzie utrzymywali się ze sprzedaży malowanych na żywo szkiców.
Olej, płótno, tektura, 22 x 28,5 cm w świetle p-p.,
niesygn.; opisany na odwrocie ołówkiem: Maliszewska Zakrzewska Martwa natura nr 12; naklejka z wystawy w TPSP w Krakowie z pieczątką SALON TPSP (1955 r., poz. 73).
Malarka. Studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów: Jarockiego, Sichulskiego, Dunikowskiego, Filipkiewicza, Weissa i Wojnarowskiego. Malowała widoki i architekturę Krakowa, pejzaże, portrety i martwe natury, specjalizując się w późniejszym okresie w malarstwie kwiatów, abażurów do lamp oraz podejmując projektowanie strojów ludowych. Na życzenie ojca ukończyła też kurs nauczycielki rysunków, choć nigdy nie podjęła tej pracy. Od 1937 żona malarza Władysława Zakrzewskiego. Wyjeżdżali razem na plenery do Włoch i Francji, gdzie utrzymywali się ze sprzedaży malowanych na żywo szkiców.