Uczył się malarstwa w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie, brał też prywatne lekcje u D. Nowakiwskiego. Potem wstąpił do Szkoły Przemysłowej, w której uczył K. Sichulski. W latach 1922-1927 studiował na ASP w Krakowie. Wśród jego profesorów byli J. Mehoffer i J. Pankiewicz. Część tych studiów odbył w paryskiej filii ASP (1925-26). Wracał do Francji jeszcze w latach 1928/29 i w r. 1937. Kształcił się także w paryskiej Conservatoire des Arts et Métiers. Wraz z innymi lwowskimi artystami - J. Janischem, M. Wysockim, L. Lille, H. Strengiem założył w r. 1927 `ARTES`. Sztuka Sielskiego wpisywała się w nurt sztuki metaforycznej. Jego wczesne prace charakteryzowały się `magicznym realizmem` (np. Wyjazd). Po 1937 r. artysta zbliżył się do koloryzmu. Malował widoki morskie z Helu, zimowe pejzaże z Karpat, cykl Wnętrza, cykl Sztandary, uprawiał grafikę. Te same tematy podejmował po wojnie poszerzając uprawiane techniki o ceramikę i tkaninę artystyczną. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzeów Lwowa i Kijowa, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Okręgowego w Toruniu oraz wielu kolekcjach prywatnych.