Pochodzenie:
– Christie’s London, Aukcja 7.04.2005, nr kat. 381
– kolekcja prywatna, Polska



„Ładunek skrajnych emocji, zawarty w kompozycjach olejnych czy też zapisach graficznych, kojarzy się w większości zachowanych dzieł z ekspresjonistyczną eksplozją krzyku duszy. Prymitywizujący realizm, pełne sarkazmu, a czasem melancholii sceny środowiskowe, były wyrazem niechęci do mieszczańskiej banalności i kołtuństwa, sugestią odrodzenia kulturalnego. Fantastyczne wizje orientalnej egzotyki żydowskiej nie stroniły od ironii i groteski. Niemniej na wskroś indywidualne, dzieła przesiąknięte są uniwersalną wizją tworzenia nowego człowieka, szczególnie trudną do przekonywującego przedstawienia w zestawieniu z obrazem rozpadającego się świata. Uświadomienie sobie istniejących zagrożeń, odarcie rzeczywistości z iluzji, stało się celnym argumentem uzasadniającym formowanie ideałów ogólnoludzkich.”

J. Zagrodzki, Grupa Jung Idysz w poszukiwaniu sztuki uniwersalnej, [w:]„Jung-Idysz/Yung-Yidish 1919”, Łódź 2019, s. 31

58
Jankiel ADLER (1895-1949)

Martwa natura na stole, 1947 r.

olej, papier na płótnie, 39 × 51 cm
sygn. i dat. l. d.: „Adler 47”

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodzenie:
– Christie’s London, Aukcja 7.04.2005, nr kat. 381
– kolekcja prywatna, Polska



„Ładunek skrajnych emocji, zawarty w kompozycjach olejnych czy też zapisach graficznych, kojarzy się w większości zachowanych dzieł z ekspresjonistyczną eksplozją krzyku duszy. Prymitywizujący realizm, pełne sarkazmu, a czasem melancholii sceny środowiskowe, były wyrazem niechęci do mieszczańskiej banalności i kołtuństwa, sugestią odrodzenia kulturalnego. Fantastyczne wizje orientalnej egzotyki żydowskiej nie stroniły od ironii i groteski. Niemniej na wskroś indywidualne, dzieła przesiąknięte są uniwersalną wizją tworzenia nowego człowieka, szczególnie trudną do przekonywującego przedstawienia w zestawieniu z obrazem rozpadającego się świata. Uświadomienie sobie istniejących zagrożeń, odarcie rzeczywistości z iluzji, stało się celnym argumentem uzasadniającym formowanie ideałów ogólnoludzkich.”

J. Zagrodzki, Grupa Jung Idysz w poszukiwaniu sztuki uniwersalnej, [w:]„Jung-Idysz/Yung-Yidish 1919”, Łódź 2019, s. 31