Malarz i rzeźbiarz. Od 1939 był związany z Poznaniem, gdzie spędził lata II wojny światowej. W latach 1950-1955 studiował rzeźbę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. Jest autorem wielu poznańskich pomników, m.in. rzeźb na Cytadeli w Poznaniu (1963-1967), pomnika Stanisława Staszica (1967), pomnika Powstańców Wielkopolskich (1968), pomnika Karola Świerczewskiego (1975). Obok rzeźby zajmował się też grafiką użytkową, plakatem itp. Od lat 60. ważną dziedziną jego twórczości było malarstwo, które studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Marsylii dzięki stypendium rządu francuskiego. Odbywał podróże artystyczne do Francji, Hiszpanii, Włoch, Grecji i Jugosławii. Wystawiał indywidualnie i na wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Był związany z Grupą Realistów. W pejzażach podejmował często wątki ekologiczne i związane z problemami współczesnej cywilizacji.
Olej, pilśnia; 24,5 x 18,5 cm
Sygnowany p.d.: Skupin
Malarz i rzeźbiarz. Od 1939 był związany z Poznaniem, gdzie spędził lata II wojny światowej. W latach 1950-1955 studiował rzeźbę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. Jest autorem wielu poznańskich pomników, m.in. rzeźb na Cytadeli w Poznaniu (1963-1967), pomnika Stanisława Staszica (1967), pomnika Powstańców Wielkopolskich (1968), pomnika Karola Świerczewskiego (1975). Obok rzeźby zajmował się też grafiką użytkową, plakatem itp. Od lat 60. ważną dziedziną jego twórczości było malarstwo, które studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Marsylii dzięki stypendium rządu francuskiego. Odbywał podróże artystyczne do Francji, Hiszpanii, Włoch, Grecji i Jugosławii. Wystawiał indywidualnie i na wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Był związany z Grupą Realistów. W pejzażach podejmował często wątki ekologiczne i związane z problemami współczesnej cywilizacji.