Ignacy PIEŃKOWSKI (1877-1948)
Malarz, grafik, pedagog. Kształcił się warszawskiej Klasie Rysunkowej Gersona, studia malarskie kontynuował w krakowskiej SSP u Axentowicz i Wyczółkowskiego, oraz w Monachium i Paryżu. Rok przebywał w Rzymie, cztery lata spędził w Paryżu, odwiedził Włochy. Po powrocie do Warszawy objął profesurę w tamtejszej SSP, a po I wojnie został profesorem krakowskiej ASP. Jego uczniami byli m.in. Brzozowski, Cybis, Kantor, Larisch. Znany głównie z martwych natur i portretów, malował również pejzaże, kompozycje symboliczne (we wczesnej twórczości), religijne, zajmował się grafiką.
olej, płótno, 73,5 x 71 cm,
sygn. p.d.: Pieńkowski. Na odwrocie nalepki wystawowe.
Ignacy PIEŃKOWSKI (1877-1948)
Malarz, grafik, pedagog. Kształcił się warszawskiej Klasie Rysunkowej Gersona, studia malarskie kontynuował w krakowskiej SSP u Axentowicz i Wyczółkowskiego, oraz w Monachium i Paryżu. Rok przebywał w Rzymie, cztery lata spędził w Paryżu, odwiedził Włochy. Po powrocie do Warszawy objął profesurę w tamtejszej SSP, a po I wojnie został profesorem krakowskiej ASP. Jego uczniami byli m.in. Brzozowski, Cybis, Kantor, Larisch. Znany głównie z martwych natur i portretów, malował również pejzaże, kompozycje symboliczne (we wczesnej twórczości), religijne, zajmował się grafiką.