Malarz wierny tradycji polskiego koloryzmu. Studiował w Kunstgewerbeschule (1940-1942) pod kierunkiem St. Kamockiego, J. Mehoffera i A. Jurkiewicza. Od 1945 kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych, którą ukończył w 1952 r. Dyplom uzyskał w pracowni E. Ebischa. Od 1979 r. był profesorem, a w latach 1987-1993 rektorem krakowskiej uczelni. Miał wiele wystaw w kraju i za granicą. Malował pejzaże, sceny rodzajowe, martwe natury i portrety. Poza malarstwem sztalugowym uprawiał malarstwo architektoniczne, grafikę projektową, film rysunkowy.