Martwa natura pędzla Wacława Taranczewskiego pochodzi z dojrzałego okresu twórczości malarza. Utrzymana w jasnej kolorystyce, której różnorodne barwne akcenty jak błękit, żółcień, czerwień, zieleń, róż i fiolet są skontrastowane z seledynowo-pomarańczowym tłem. Artysta zestawia ze sobą różnej długości pociągnięcia pędzla, dzięki czemu wydobywa partie światła i cienia. Materia i forma jest zróżnicowana, nosi cechy impresji, ulotności dzięki jednorodnemu pokryciu płótna drobnymi kreseczkami. Temat obrazu jest popularnym motywem Taranczewskiego, do którego malarz najczęściej powracał w swoje twórczości.