Urodzony w Drohobyczu, studiował w Kunstgewerbeschule w Weimarze i ASP w Wiedniu. Po wybuchu I wojny światowej mieszkał w Drohobyczu, później we Lwowie. Od 1923 r. uczęszczał do pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1925 r. osiadł w Paryżu. W 1942 r. został internowany przez Niemców w obozie w Pithiviers, potem deportowany do obozu koncentracyjnego, gdzie zginął. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych (1927, 1928, 1929, 1930), Jesiennym (1925) i Tuileries (1928, 1929, 1930). W 1929 r. wziął udział w ekspozycji sztuki polskiej w Galerie Bonaparte. Indywidualną wystawę artysty zorganizowało w 1932 r. Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego prace zostały włączone do Memorial Exhibition. Jewish Artists Who Perished in the Holocaust urządzonej w muzeum w Tel-Aviwie w 1968 r. Weingart malował martwe natury, pejzaże, akty i sceny we wnętrzach. Formę traktował ekspresyjnie, wydobywał ją dynamicznym duktem pędzla i podkreślał śmiałym konturem. Stosował wąską gamę nasyconych barw, różnicował jakości fakturowe. Takie też cechy formalne nosi prezentowana martwa natura namalowana mocnymi impastami, określona czarnymi krechami konturu, zakomponowana centralnie. Sugestywnie wydobyte za pomocą swobodnych plam kielichy kwiatów dopełniają syntetyczną formę dzbanka umieszczonego na abstrakcyjnym tle.
olej, płótno, 54,5 x 46,2
sygn. p. g.: WAINGART
Urodzony w Drohobyczu, studiował w Kunstgewerbeschule w Weimarze i ASP w Wiedniu. Po wybuchu I wojny światowej mieszkał w Drohobyczu, później we Lwowie. Od 1923 r. uczęszczał do pracowni A. Archipenki w Berlinie. W 1925 r. osiadł w Paryżu. W 1942 r. został internowany przez Niemców w obozie w Pithiviers, potem deportowany do obozu koncentracyjnego, gdzie zginął. Uczestniczył w paryskich Salonach: Niezależnych (1927, 1928, 1929, 1930), Jesiennym (1925) i Tuileries (1928, 1929, 1930). W 1929 r. wziął udział w ekspozycji sztuki polskiej w Galerie Bonaparte. Indywidualną wystawę artysty zorganizowało w 1932 r. Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego prace zostały włączone do Memorial Exhibition. Jewish Artists Who Perished in the Holocaust urządzonej w muzeum w Tel-Aviwie w 1968 r. Weingart malował martwe natury, pejzaże, akty i sceny we wnętrzach. Formę traktował ekspresyjnie, wydobywał ją dynamicznym duktem pędzla i podkreślał śmiałym konturem. Stosował wąską gamę nasyconych barw, różnicował jakości fakturowe. Takie też cechy formalne nosi prezentowana martwa natura namalowana mocnymi impastami, określona czarnymi krechami konturu, zakomponowana centralnie. Sugestywnie wydobyte za pomocą swobodnych plam kielichy kwiatów dopełniają syntetyczną formę dzbanka umieszczonego na abstrakcyjnym tle.