Studiowała w Szkole Przemysłowej we Lwowie u K. Sichulskiego w latach 1921-1923 oraz w warszawskiej Szkole Sztuk Plastycznych u M. Kotarbińskiego i T. Pruszkowskiego w latach 1924-1929. Malarka, grafik, publicystka, początkowo związana ze Szkołą Warszawską, a od 1932 roku wystawiała samodzielnie w kraju i za granicą. Artystka komponowała swe prace na zasadzie muzycznej harmonii elementów. Według jej własnych kryteriów obraz istnieje na prawach specjalnie dla niego stworzonych, a rzeczą najważniejszą jest logika indywidualna płótna. Wyjątkową rolę w jej kameralnym z natury malarstwie odegrały portrety, zwłaszcza kobiece. Wizerunki te często bywały dobitnie charakterystyczne, niekiedy nawet z odrobiną groteski. Była też zdolną akwaforcistką. Wydała w 1943 roku tekę 18 plansz z widokami Krzemieńca.
olej, tektura; 40 x 23 cm;
sygnowany po prawej stronie u góry: L. Bielska
Studiowała w Szkole Przemysłowej we Lwowie u K. Sichulskiego w latach 1921-1923 oraz w warszawskiej Szkole Sztuk Plastycznych u M. Kotarbińskiego i T. Pruszkowskiego w latach 1924-1929. Malarka, grafik, publicystka, początkowo związana ze Szkołą Warszawską, a od 1932 roku wystawiała samodzielnie w kraju i za granicą. Artystka komponowała swe prace na zasadzie muzycznej harmonii elementów. Według jej własnych kryteriów obraz istnieje na prawach specjalnie dla niego stworzonych, a rzeczą najważniejszą jest logika indywidualna płótna. Wyjątkową rolę w jej kameralnym z natury malarstwie odegrały portrety, zwłaszcza kobiece. Wizerunki te często bywały dobitnie charakterystyczne, niekiedy nawet z odrobiną groteski. Była też zdolną akwaforcistką. Wydała w 1943 roku tekę 18 plansz z widokami Krzemieńca.