Pochwalski pracował również jako konserwator kościołów, głównie w diecezji krakowskiej. Elementem ukazanej na obrazie kompozycji jest rzeźba stanowiąca zwieńczenie ołtarza, którą otrzymał malarz podczas konserwacji kościoła w Gierałtowicach (katalog aukcji DA Ostoya nr 30, poz. 84)
W swojej twórczości, Pochwalski nawiązywał do lokalnej młodopolskiej tradycji krakowskiej, która była mu najbliższa. Pojmował świat w kategoriach specyficznej wyobraźni, zacierającej różnicę między realnym światem a fantazją. Był biegłym rysownikiem. Uprawiał malarstwo pejzażowe, portret, z rzadka martwą naturę, co odróżniało go od większości współczesnych mu malarzy. Jego martwe natury, odmienne od powielanych pastiszów Cézanne`a i Matisse`a, zawierają często pewne treści znaczeniowo-symboliczne uwypuklone odpowiednim doborem przedmiotów. Wprowadzał do nich aparaty kościelne: figury Madonn i świętych, lichtarze, szopki.