Carl Max Kruse był rzeźbiarzem, malarzem i grafikiem. W latach 1875-1877 studiował architekturę na politechnice w Stuttgarcie, następnie w latach 1877-1879 rzeźbę na Akademii Berlińskiej u A. Wolffa i Fr. Schapera. Po studiach odbył podróż artystyczną do Rzymu i Paryża. Po powrocie osiadł w Berlinie. W początkowym okresie działalności artystycznej nazywał się Kruse-Lietzenburg. Główną dziedziną działalności artystycznej Kruse były popiersia. Jako jeden z pierwszych nowoczesnych artystów sięgnął ponowne po drewno i stworzył szereg wyjątkowych rzeźb. Przykładem może być portret matki z 1892 roku, rzeźba którą obecnie podziwiać można w Galerii Narodowej w Berlinie.
Doskonale zakomponowana figura nagiego biegnącego wojownika, który trzyma uniesioną przed sobą gałązkę laurową. Na twarzy, o klasycznej, greckiej fizjonomii, rysuje się grymas wycieńczenia. Rzeźba umieszczona jest na podstawie w formie schodów, z napisem: NENIKHKAMEN.
Prezentowana praca jest repliką brązu "Posłaniec zwycięstwa spod Maratonu", którym artysta debiutował z wielkim sukcesem w roku 1881 na wystawie Akademii Berlińskiej.
Artysta wygrał nim dwie nagrody: Rzymską i Mały Złoty Medal. Galeria Narodowa w Berlinie zleciła wykonanie brązowej repliki tej rzeźby, która stała się jej własnością w 1884 roku. Inna ogromna kopia "Posłańca" została stworzona w 1894/5 roku i umieszczona na dachu teatru Westens. Przez swe głośne dzieło Max Kruse odegrał znaczącą rolę w popularyzacji legendy maratońskiej w Niemczech. Figura jest reprodukowana w: Harold Berman, Bronzes. Sculptors and Founders 1800-1930, Atglen PA 1994, t. IV, il. 3456, s. 905.