Carl Max Kruse, rzeźbiarz, malarz i grafik niemiecki. W latach 1875-1877 studiował architekturę na Politechnice w Stuttgarcie, w l. 1877-1879 rzeźbę na Akademii w Berlinie pod kierunkiem A. Wolfa i F. Schapera. Następnie odbył podróż naukową do Rzymu i Paryża. Debiutował w 1881 rzeźbą Posłaniec zwycięstwa z Maratonu, za którą otrzymał złoty medal. Naturalnej wielkości figurę Maratończyka zamówiła w 1884 Berlińska Galeria Narodowa i ustawiła ją na placu przed swoją siedzibą. W 1886 powstała ekspresyjna grupa z piaskowca Miłość kładzie zwłoki starca na łono natury. Główną domeną twórczości artysty w tych i następnych latach były popiersia wykonywane z naciskiem na zachowanie regularnych konturów. W 1908 otrzymał tytuł profesora, a w 1913, członkostwo Berlińskiej Akademii Sztuki. Zajmował się również scenografią teatralną tworząc ruchome dekoracje i horyzonty sceniczne. Jego prace znajdują się we wszystkich większych muzeach niemieckich.
Brąz patynowany, marmur;
wys. całkowita: 41,5 cm; 8,3 x 22,5 cm (podstawa)
Sygnowany: Max Kruse. Na krawędzi podstawy napis: NENIKHAMEN.
Carl Max Kruse, rzeźbiarz, malarz i grafik niemiecki. W latach 1875-1877 studiował architekturę na Politechnice w Stuttgarcie, w l. 1877-1879 rzeźbę na Akademii w Berlinie pod kierunkiem A. Wolfa i F. Schapera. Następnie odbył podróż naukową do Rzymu i Paryża. Debiutował w 1881 rzeźbą Posłaniec zwycięstwa z Maratonu, za którą otrzymał złoty medal. Naturalnej wielkości figurę Maratończyka zamówiła w 1884 Berlińska Galeria Narodowa i ustawiła ją na placu przed swoją siedzibą. W 1886 powstała ekspresyjna grupa z piaskowca Miłość kładzie zwłoki starca na łono natury. Główną domeną twórczości artysty w tych i następnych latach były popiersia wykonywane z naciskiem na zachowanie regularnych konturów. W 1908 otrzymał tytuł profesora, a w 1913, członkostwo Berlińskiej Akademii Sztuki. Zajmował się również scenografią teatralną tworząc ruchome dekoracje i horyzonty sceniczne. Jego prace znajdują się we wszystkich większych muzeach niemieckich.