Dzieło Grodeckiego składało się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza część to mapa wykonana w skali 1:1 680 000, druga to broszura, która zawierała dedykację mapy królowi Zygmuntowi II Augustowi. Mapę Grodeckiego spopularyzował niderlandzki wydawca atlasów - Abraham Ortelius zamieszczając ją po raz pierwszy w 1570 r. w wydaniu swego atlasu, jako najdokładniejszą i najnowocześniejszą w tym czasie mapę Królestwa Polskiego. Pomniejszył on jednak mapę do podziałki ok. 1: 2 600 000 i sporządził ją na płycie miedziorytniczej. Zapisy nazw topograficznych na mapie w atlasie Orteliusa (1570) różnią się nieco od oryginału głównie przez liczne błędne odczytanie pisowni jak i pominięcia wpisów miejscowości przez miedziorytnika. Lit.: "Imago Poloniae", Warszawa 2002, t. II, s. 29.