Pierwszy Pułk Ułanów Krechowieckich im. Pułkownika Bolesława Mościckiego - polski pułk kawalerii z okresu międzywojennego. Utworzony jako 1. Pułk Ułanów w ramach Legionu Puławskiego, przyjął przydomek od miejscowości Krechowce koło Stanisławowa, gdzie pod dowództwem płk Mościckiego stoczył swój pierwszy zwycięski bój 24 lipca 1917 r. Rozwiązany w maju 1918, został odtworzony na podstawie decyzji Rady Regencyjnej w listopadzie tegoż roku. Od grudnia 1918 do sierpnia 1919 brał udział w w wojnie polsko-ukraińskiej, gdzie wsławił się obroną Gródka Jagiellońskiego, czym przyczynił się do powodzenia odsieczy Lwowa. Brał udział w objęciu Pomorza we władanie Rzeczypospolitej oraz 10 lutego 1920 w jej zaślubinach z morzem. W wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 prowadził zwycięskie walki w Koziatyniu, z armią konną Budionnego pod Wołodarką, Korosteniem, Zamościem i Ostrogiem, nad Słuczą, Bugiem, Styrem i Horyniem. Po zakoń-czeniu wojny, na wiosnę 1921, zajął stare "carskie" koszary w Augustowie, w których stacjonował do 1939. W kampanii wrześniowej, w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii, walczył pod Zambrowem, Zalesiem, Dąbrową Wielką, Olszewem. Szlak bojowy zakończył pod Kockiem 6 października 1939.
Olej, płótno; 71,5 x 119 cm
Sygnowany l.d.: Wojciech Kossak | 1932
Na odwrocie odręczny napis: Stwierdzam autentyczność | Wojciech Kossak
Pierwszy Pułk Ułanów Krechowieckich im. Pułkownika Bolesława Mościckiego - polski pułk kawalerii z okresu międzywojennego. Utworzony jako 1. Pułk Ułanów w ramach Legionu Puławskiego, przyjął przydomek od miejscowości Krechowce koło Stanisławowa, gdzie pod dowództwem płk Mościckiego stoczył swój pierwszy zwycięski bój 24 lipca 1917 r. Rozwiązany w maju 1918, został odtworzony na podstawie decyzji Rady Regencyjnej w listopadzie tegoż roku. Od grudnia 1918 do sierpnia 1919 brał udział w w wojnie polsko-ukraińskiej, gdzie wsławił się obroną Gródka Jagiellońskiego, czym przyczynił się do powodzenia odsieczy Lwowa. Brał udział w objęciu Pomorza we władanie Rzeczypospolitej oraz 10 lutego 1920 w jej zaślubinach z morzem. W wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 prowadził zwycięskie walki w Koziatyniu, z armią konną Budionnego pod Wołodarką, Korosteniem, Zamościem i Ostrogiem, nad Słuczą, Bugiem, Styrem i Horyniem. Po zakoń-czeniu wojny, na wiosnę 1921, zajął stare "carskie" koszary w Augustowie, w których stacjonował do 1939. W kampanii wrześniowej, w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii, walczył pod Zambrowem, Zalesiem, Dąbrową Wielką, Olszewem. Szlak bojowy zakończył pod Kockiem 6 października 1939.