OPINIE:
do obrazu dołączona opinia wykonana dla domu aukcyjnego Schloss Ahlden przez prof. Elisabeth Jägers oraz dra Erharda Jägers z dn 28 marca 2011
do obrazu dołączona opinia Dr Gabrieli Löwe-Hampp z dn. 27 listopada 2012

POCHODZENIE:
kolekcja prywatna, Szawajcaria
kolekcja prywatna, Polska

Prezentowany tutaj obraz stanowi wspaniałe i tajemnicze zarazem dzieło sztuki. Artysta przedstawił na nim ujętą frontalnie Marię w otoczeniu czterech aniołów. Obecny wygląd malowidła jest najprawdopodobniej wynikiem przycięcia pierwotnej tablicy do obecnego kształtu – praktyka taka nie należała niegdyś do rzadkości. Ingerencja ta sprawiła, że nie jesteśmy w stanie precyzyjne rozpoznać tematu obrazu. Temat przedstawienia najogólniej możemy zidentyfikować jako reprezentację Marii w chwale niebiańskiej. Świadczą o tym adorujący aniołowie na obłokach, a przede wszystkim bogato zdobiona korona nad głową głównej bohaterki obrazu. Pewna identyfikacja sceny wydaje się trudna, ale jej ikonografia pozwala uznać, że wizerunek odnosi się do wydarzeń związanych z końcem ziemskiego życia Marii i jej przejściem do nieba.
Tematy wniebowzięcia i koronacji Marii należą do bardzo popularnych w sztuce chrześcijańskiej. Obu wymienionych wydarzeń nie opisano w Biblii, wiara w to, że Maria została z ciałem i duszą wzięta do nieba należy do przekonań wywodzących się z Tradycji Kościoła. O uznawaniu tego cudu za ważny dla wierzących w szczególny sposób zdaje się świadczyć dawna sztuka, w której to przedstawienia wniebowzięcia czy koronacji Marii nie tylko reprezentowane są przez liczne, ale także często wybitne dzieła – w tym miejscu można wspomnieć np. słynne Wniebowzięcie autorstwa Tycjana z weneckiego kościoła Santa Maria Gloriosa dei Frari.
W przypadku omawianego obrazu, jeśli uznać go za ilustrację wniebowzięcia Marii, mielibyśmy do czynienia z wariantem, w którym Maria unosi się do nieba w towarzystwie aniołów. Samą jej postać należy rekonstruować jako postać stojącą, lub siedzącą. Prawdopodobnie otaczała ją także większa liczba aniołów, które znajdowały się w dolnej, obciętej partii tablicy. Nie można jednak z całą pewnością określić przedstawienia mianem wniebowzięcia, ponieważ brakuje elementów jednoznacznie odwołujących się do tego wydarzenia takich jak pusty grób Marii, czy przedstawienie Osób Boskich witających ją w niebie. Pomimo zaprezentowanych niepewności, ideowo malowidło niesie ze sobą podobne treści co inne sceny ilustrujące przejście Marii do nieba – ukazuje tryumf Marii. Na omawianym obrazie przynależy ona już do sfery niebiańskiej – świadczą o tym aniołowie, jej królowanie jako Pani nieba i Ziemi oznacza korona – niezbędny element ikonografii scen koronacji. Teologiczny przekaz wizerunku koncentruje się na wywyższeniu Matki Chrystusa, właśnie o jej bożym macierzyństwie przypominają gwiazdy na ciemnoniebieskiej szacie – trzy gwiazdy symbolizują cudowne dziewictwo Marii przed, w trakcie i po narodzeniu Chrystusa. Obecności trzeciej gwiazdy należy domyślać się na niewidocznej części płaszcza okrywającego głowę. W niebie Maria staje się orędowniczką chrześcijan oraz zapowiedzią przyszłej chwały wierzących w niebie.
Trudno określić także gdzie omawiane dzieło znajdowało się pierwotnie. Możliwe, że pełniło funkcję obrazu ołtarzowego. W Italii malowidła tego typu miały formę pojedynczej tablicy, bądź składały się z wielu, połączonych bogatą ramą kwater. Przedstawienia Marii były niezwykle popularne w malowidłach tego typu i często stanowiły ich główny element.
Ostatnim zastanawiającym aspektem dzieła są zastosowane w nim formy artystyczne. Szaty aniołów noszą znamiona antykizacji i nawiązują do osiągnięć malarstwa renesansowego. Złocone tło świadczy o jego zakorzenieniu w długiej, wywodzącej się z czasów bizantyńskich tradycji. Poprzez połączenie elementów bardziej tradycyjnych z tymi kojarzonym przez nas z renesansowym sposobem malowania, obraz uzmysławia, że popularne przekonania o epoce odrodzenia jako czasie odejścia od złotych, płaskich teł nie są zawsze uprawnione. W sztuce dawnej rzadko zmiany następują z dnia na dzień, a długie trwanie pewnych elementów świadczy o różnorodnym podejściu artystów do czerpania inspiracji z najnowszych osiągnięć sztuki. Pomimo tego, że opisywane dzieło jest najprawdopodobniej częścią większej całości, to nawet w obecnej formie reprezentuje one treściowe i artystyczne bogactwo. Włoskie dzieło tej klasy jest również wielką rzadkością na polskim rynku antykwarycznym.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.