Literatura - W. Jaworska, Tadeusz Makowski - życie i twórczość, Wrocław- Warszawa, 1964, s. 232 i pozycja katalogowa 520.
Tadeusz Makowski (właściwie Józef Tadeusz) studiował równolegle na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Stanisławskiego. W 1909 r. wyjechał do Monachium, skąd udał się do Paryża, by pozostać tam do końca życia. Początkowo malował widoki miejskie oraz kompozycje inspirowane twórczością Puvis de Chavannesa. Ok. 1910 r. zaprzyjaźnił się z kubistami - A. Gleizesem, J. Metzingerem, A. Archipenką, co miało wpływ na jego malarstwo. Około 1913 r. odszedł od geometryzacji przedstawień i zainteresował się "materialą stroną przedmiotów w obrazie". Wyjechał do Bretani, gdzie gościł u Wł. Ślewińskiego (1914-1915). Zaczął malować kwiaty, martwe natury, pejzaże oraz sceny z życia miejscowych chłopów. W 1918 r. pojawił się główny motyw jego dalszej twórczości - postać dziecka. Pod koniec lat 20-tych ukształtował się dojrzały styl artysty. Charakteryzował się on syntetycznymi, zgeometryzowanymi formami obwiedzionymi konturem, z jednoczesnym zagęszczeniem malarskiej materii. Artysta upraszczał kształty, sprowadzając je do podstawowych figur: trójkątów, walców, stożków. Głównymi postaciami jego obrazów stały się: groteskowa lalka starca oraz dziecko-pierrot, którym towarzyszyły często maski i inne rekwizyty.
Motyw bawiących się w rodzinę dzieci był jednym z ulubionych tematów malarza. Powtórzył go m. in. w obrazach Mała rodzinka, 1929 r. (uznany za zaginiony, poz. kat. 536) oraz Przy kołysce, 1929 r. (poz. kat. 524).
Obraz T. Makowskiego oferowany na aukcji należy do grupy dzieł powstałych w tym okresie, uznanym za najlepszy w jego twórczości.
Powtórzenie podpisu w formie sygnatury ozdobnej na odwrocie płótna: Tade / Mak / ow / sk / i, wskazuje że artysta uznał swój obraz za dzieło ważne.
1929 r.
Olej na płótnie 33 x 46 cm
Sygnowany p.d. - "Tade / Makowski 29"
Na odwrocie sygnatura ozdobna "Tade / Mak / ow / sk / i" oraz napis ręką artysty "La petite famille / 1929 / Paris"
Literatura - W. Jaworska, Tadeusz Makowski - życie i twórczość, Wrocław- Warszawa, 1964, s. 232 i pozycja katalogowa 520.
Tadeusz Makowski (właściwie Józef Tadeusz) studiował równolegle na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowniach J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Stanisławskiego. W 1909 r. wyjechał do Monachium, skąd udał się do Paryża, by pozostać tam do końca życia. Początkowo malował widoki miejskie oraz kompozycje inspirowane twórczością Puvis de Chavannesa. Ok. 1910 r. zaprzyjaźnił się z kubistami - A. Gleizesem, J. Metzingerem, A. Archipenką, co miało wpływ na jego malarstwo. Około 1913 r. odszedł od geometryzacji przedstawień i zainteresował się "materialą stroną przedmiotów w obrazie". Wyjechał do Bretani, gdzie gościł u Wł. Ślewińskiego (1914-1915). Zaczął malować kwiaty, martwe natury, pejzaże oraz sceny z życia miejscowych chłopów. W 1918 r. pojawił się główny motyw jego dalszej twórczości - postać dziecka. Pod koniec lat 20-tych ukształtował się dojrzały styl artysty. Charakteryzował się on syntetycznymi, zgeometryzowanymi formami obwiedzionymi konturem, z jednoczesnym zagęszczeniem malarskiej materii. Artysta upraszczał kształty, sprowadzając je do podstawowych figur: trójkątów, walców, stożków. Głównymi postaciami jego obrazów stały się: groteskowa lalka starca oraz dziecko-pierrot, którym towarzyszyły często maski i inne rekwizyty.
Motyw bawiących się w rodzinę dzieci był jednym z ulubionych tematów malarza. Powtórzył go m. in. w obrazach Mała rodzinka, 1929 r. (uznany za zaginiony, poz. kat. 536) oraz Przy kołysce, 1929 r. (poz. kat. 524).
Obraz T. Makowskiego oferowany na aukcji należy do grupy dzieł powstałych w tym okresie, uznanym za najlepszy w jego twórczości.
Powtórzenie podpisu w formie sygnatury ozdobnej na odwrocie płótna: Tade / Mak / ow / sk / i, wskazuje że artysta uznał swój obraz za dzieło ważne.