W prezentowanej martwej naturze przejawia się dobitnie dekoracyjny zmysł Menkesa, który w amerykańskim okresie jego twórczości przybierał coraz to nowy kształt. Świetlista, intensywna kolorystyka oparta jest tu na akordzie karminów, seledynów i błękitów, dopełnionym akcentami czerni i bieli. Pęk maków wydobyty został szybkim, dynamicznym duktem pędzla i zamaszystym konturem, miejscami uwalniającym się od plamy barwnej, gdzie indziej zanikającym. Linie kompozycyjne, jakie wyznaczają strzeliste, wiotkie łodygi polnych kwiatów układają się po diagonali. Duże podobieństwo stylistyczne do omawianej pracy wykazują obrazy "Red roses" i "Peonies" repr. w monografii Menkesa wydanej przez Lipert Gallery w 1993 r. (poz. 52 i 53).