„Sosnowski od 1973 roku deklarując postawę postkonceptualną, przekraczał obiektywizm, pozytywizm poznawczy sztuki konceptualnej, starając się badać ‘dzikie’ procesy semiozy rozwijające się w kontekście kultury popularnej, w kontekście globalnych mediów komunikacyjnych i przemysłów informacyjnych”.
Łukasz Ronduda, Zdzisław Sosnowski, czyli o neoawangardowej rewolucji w sztuce polskiej ostatnich 10 lat, „Obieg”, 25.05.2006

Zdzisław Sosnowski jest czołowym przedstawicielem polskiej neoawangardy lat 70. Choć kształcił się na malarza, to jego zainteresowania oscylowały bardziej wokół sztuki mediów - filmu i fotografii. Nie był mu obcy także performance i eksperymentalne działania dźwiękowe, od lat 90. wykorzystywał również techniki komputerowe.
Prezentowane w ofercie prace pochodzą z początku lat 70. Właśnie ta dekada była dla Sosnowskiego okresem największej aktywności na polskiej arenie sztuki. Zarówno pod względem twórczości, jak również zaangażowania w życie artystyczne Wrocławia i Warszawy. Artysta współpracował wtedy z najlepszymi galeriami, m.in. Galerią „Permafo”, gdzie nawiązał kontakt z Andrzejem Lachowiczem, Natalią LL i Zbigniewem Dłubakiem. Dodatkowo inicjował pokazy, wystawy, festiwale i warsztaty. W 1978 udało mu się zorganizować pierwsze w Polsce targi sztuki współczesnej.
Oferowane prace „Magik” oraz „Mała-Wielka zmiana” powstały jeszcze w czasach studenckich. W latach 1969-1974 Sosnowski uczył się w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, broniąc dyplom zarówno z malarstwa (w pracowni docenta Alfonsa Mazurkiewicza), jak również z przekazu telewizyjnego (w pracowni profesora Leszka Kućmy). Już wtedy twórczość Sosnowskiego wyrażała dojrzały głos sprzeciwu wobec szarej komunistycznej codzienności. Stale szukał również nowych środków wypowiedzi artystycznej dla ulubionej przez siebie sztuki fotomedialnej. Świadomie zrezygnował z narracyjności i kreacyjności swoich prac. Dokumentowane przez niego sytuacje miały być przede wszystkim prawdziwe i naturalne, pozbawione estetyzacji i wymuszeń. Kwintesencją jego sztuki stały się proste czynności. Artysta dążył do wypracowania obrazu zbliżonego jak najbardziej do zastanej rzeczywistości – bez upiększeń, sztuczności czy teatralności.
W 1972 Sosnowski zorganizował we Wrocławiu dużą wystawę "Sztuka Aktualna", pierwszą manifestację foto-artu nowej generacji artystów. Po tym wydarzeniu zawiązała się grupa Galeria Sztuki Aktualnej, która z powodzeniem funkcjonowała do 1974. Oprócz Sosnowskiego, należeli do niej: Dobrosław Bagiński, Janusz Haka, Jolanta Marcolla. Grupa nawiązała liczne kontakty z artystami i krytykami w Europie oraz USA. Prowadziła wymianę dokumentacji, a prace związanych z nią twórców brały udział w wielu pokazach nowej sztuki w kraju i za granicą, m.in. w Szwecji, Francji, Belgii, Holandii i we Włoszech. Sam artysta tak wypowiadał się o swojej działalności w tym czasie.: „W latach 1970/1974, a więc w czasach Galerii Sztuki Aktualnej we Wrocławiu podejmowałem wspólnie z kolegami pracującymi ze mną próby nad badaniem przekazu fotograficzno-filmowego. Chodziło wtedy o przebadanie struktury znaku, o maksymalne zmniejszenie lub pozbawienie go informacji spoza jego struktury. Przeprowadzaliśmy szereg doświadczeń w formie wystaw i pokazów filmowych, których celem było postawienie odbiorcy wobec znaku, który nic a priori nie znaczył, a którego znaczenia zawiązać mogłyby się ewentualnie w odbiorze, w konfrontacji świadomości odbiorcy w stosunku do relacji syntaktycznych znaku”.
W 1975 artysta przeniósł się z Wrocławia do Warszawy, gdzie wraz z Januszem Haką i Jackiem Drabikiem objął kierownictwo artystyczne Galerii Współczesnej (zamkniętej przez władze polityczne w 1977). W życiu prywatnym związał się z Teresą Tyszkiewicz, którą poślubił w 1977. Para współpracowała przy realizacjach filmowych. Po rozwiązaniu Galerii Współczesnej, zaangażowany był w działalność Galerii Studio (1978-1981), a w 1980 współzałożył Związek Twórców Filmowych „Remont”. W 1982 wyjechał do Francji, w której mieszka do dziś.

Twórca awangardowych filmów i fotografii, performer, malarz, realizator eksperymentalnych prac z dźwiękiem oraz obrazów opracowanych komputerowo. W latach 1969-1974 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni doc. Alfonsa Mazurkiewicza i przekazu telewizyjnego w pracowni prof. Leszka Kućmy. W latach 1972-74 członek grupy Galeria Sztuki Aktualnej. W 1975 roku Sosnowski przeprowadził się do Warszawy, gdzie wraz z Januszem Haką i Jackiem Drabikiem objął kierownictwo artystyczne Galerii Współczesnej, zamkniętej przez władze polityczne w 1977 roku. W tym samym roku poślubił Teresę Tyszkiewicz, z którą zrealizował w następnych latach wspólnie kilka filmów. W latach 1978-1981 Sosnowski prowadził Galerię Studio, a w roku 1980 był współzałożycielem Związku Twórców Filmowych "Remont" (1980). W 1982 roku wyjechał do Francji, gdzie obecnie mieszka.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.