Za powyższy drzeworyt artysta otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie w Padwie w 1931. (I. Rylska „Katalog zbiorów grafiki tom I”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław, 1983, str. 199, poz. 640).
Malarz, grafik, pedagog. Kształcił się w krakowskiej ASP u W. Weissa i J. Malczewskiego, grafikę studiował u J. Pankiewicza. W 1922 wyjechał na krótko do Paryża. Drzeworyt uprawiał od ok. 1928, inspirując się twórczością Skoczylasa. Chętnie podejmował tematy huculskie, religijne, sceny z polowań, do ulubionych należały akty, przedstawienia młodych hożych dziewcząt, utrzymane w radosnym, sielankowym klimacie.
drzeworyt, 24,7 x 20,5 cm,
sygn. oł. p. d.: WŻurawski; monogramem na klocku l. śr. i p. śr.: ŻW; oł. l. d.: Madonna z królikiem (drzeworyt).
Za powyższy drzeworyt artysta otrzymał srebrny medal na Międzynarodowej Wystawie w Padwie w 1931. (I. Rylska „Katalog zbiorów grafiki tom I”, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław, 1983, str. 199, poz. 640).
Malarz, grafik, pedagog. Kształcił się w krakowskiej ASP u W. Weissa i J. Malczewskiego, grafikę studiował u J. Pankiewicza. W 1922 wyjechał na krótko do Paryża. Drzeworyt uprawiał od ok. 1928, inspirując się twórczością Skoczylasa. Chętnie podejmował tematy huculskie, religijne, sceny z polowań, do ulubionych należały akty, przedstawienia młodych hożych dziewcząt, utrzymane w radosnym, sielankowym klimacie.