Obraz przedstawia Madonnę w ujęciu do pasa, z Dzieciątkiem, w sukniach niebieskich z wzorem o motywie kwiatów ostu i koronkami przy dekoltach i rękawach. Na głowach zamknięte korony, w tle nimby. Tło w odcieniach fioletu z motywem arabeski. Stanowi studium obrazu Matki Boskiej Kalwaryjskiej (z Kalwarii Zebrzydowskiej). Został namalowany jako obraz do scenografii premiery Wesela, która odbyła się w dniu 16 marca 1901 roku w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Malowany płasko, w konwencji malarstwa ludowego ze względu na przeznaczenie do wnętrza chaty bronowickiej. Znajdował się pośrodku sceny na drugim planie, na wprost otwartych drzwi do alkierza. Obok Madonny Kalwaryjskiej były obrazy Madonny Częstochowskiej i Madonny Ostrobramskiej. Madonna Kalwaryjska Wyspiańskiego była prezentowana na wystawie dzieł Wyspiańskiego w Muzeum Narodowym w Krakowie - grudzień 1957 - czerwiec 1958, zorganizowanej z okazji 50-tej rocznicy śmierci artysty.
Stanisław WYSPIAŃSKI (1869-1907)
Uczył się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Początkowo malował olejno, później niemal wyłącznie pastelami, tworząc głównie portrety i pejzaże. Zajmował się też projektowaniem witraży, grafiką, rzeźbą, rzemiosłem artystycznym, wykonywał polichromię ścienną, ilustrował i zdobił książki. Inscenizował własne dramaty oraz sztuki innych autorów, projektował kostiumy i dekoracje teatralne. Prowadził katedrę malarstwa dekoracyjnego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był czołową postacią Młodej Polski, uznawanym za autorytet i duchowego wodza swego pokolenia.
Technika mieszana - farba olejna, tempera, tektura, 96 x 70 cm,
oprawiony w czarną, drewnianą ramę (wg projektu artysty?),
na odwrotnej stronie tektury sygnatura SW - pieczątka autorska artysty oraz opinie stwierdzające autorstwo Wyspiańskiego napisane przez Antoniego Waśkowskiego i Feliksa Koperę w 1938 r.
Obraz przedstawia Madonnę w ujęciu do pasa, z Dzieciątkiem, w sukniach niebieskich z wzorem o motywie kwiatów ostu i koronkami przy dekoltach i rękawach. Na głowach zamknięte korony, w tle nimby. Tło w odcieniach fioletu z motywem arabeski. Stanowi studium obrazu Matki Boskiej Kalwaryjskiej (z Kalwarii Zebrzydowskiej). Został namalowany jako obraz do scenografii premiery Wesela, która odbyła się w dniu 16 marca 1901 roku w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Malowany płasko, w konwencji malarstwa ludowego ze względu na przeznaczenie do wnętrza chaty bronowickiej. Znajdował się pośrodku sceny na drugim planie, na wprost otwartych drzwi do alkierza. Obok Madonny Kalwaryjskiej były obrazy Madonny Częstochowskiej i Madonny Ostrobramskiej. Madonna Kalwaryjska Wyspiańskiego była prezentowana na wystawie dzieł Wyspiańskiego w Muzeum Narodowym w Krakowie - grudzień 1957 - czerwiec 1958, zorganizowanej z okazji 50-tej rocznicy śmierci artysty.
Stanisław WYSPIAŃSKI (1869-1907)
Uczył się u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Początkowo malował olejno, później niemal wyłącznie pastelami, tworząc głównie portrety i pejzaże. Zajmował się też projektowaniem witraży, grafiką, rzeźbą, rzemiosłem artystycznym, wykonywał polichromię ścienną, ilustrował i zdobił książki. Inscenizował własne dramaty oraz sztuki innych autorów, projektował kostiumy i dekoracje teatralne. Prowadził katedrę malarstwa dekoracyjnego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był czołową postacią Młodej Polski, uznawanym za autorytet i duchowego wodza swego pokolenia.