Uczył się pod kierunkiem Wł. Jarockiego, F. Pautscha i W. Weissa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz u J. Pankiewicza w paryskiej filii tejże Akademii. Po studiach mieszkał stale we Francji. Utrzymywał jednak stały kontakt z krajem, często nadsyłając swoje prace na organizowane tu wystawy. Zajmował się także rze¼bą. Tadeusz Dobrowolski pisze o jego twórczości: "ulegał zrazu wpływowi Kamockiego, w Paryżu zaś przekształcił swe malarstwo, inspirowany płaską i linijną, lekką i wyrafinowaną sztuką Dufy`ego. W odróżnieniu zatem od kapistów i pryzmatowców stosował w swych licznych, bardzo biegle i z wdziękiem malowanych pejzażach dużą powierzchnię barwną, urozmaiconą efektami graficznymi. (…) Obecnie Matuszczak przebywa za granicą, gdzie zajmuje się ceramiką" (T. Dobrowolski, Nowoczesne Malarstwo Polskie, t. III, Wrocław 1964, s. 339-340).

45
Edward MATUSZCZAK (1906 Tymbark - 1965 Paryż)

MADONNA II, 1935

Mozaika; 24,5 x 19,3 cm
Na odwrocie nalepka Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, wypełniona czarnym atramentem: R. 1935 | kwiecień maj | Nr 917/401/ | Autor Edward Matuszczak | Adres Kr. | Dzieło Madonna II | Wykonanie mozajka | cena
Praca wystawiana w TPSP w Krakowie w roku 1935.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Uczył się pod kierunkiem Wł. Jarockiego, F. Pautscha i W. Weissa w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz u J. Pankiewicza w paryskiej filii tejże Akademii. Po studiach mieszkał stale we Francji. Utrzymywał jednak stały kontakt z krajem, często nadsyłając swoje prace na organizowane tu wystawy. Zajmował się także rze¼bą. Tadeusz Dobrowolski pisze o jego twórczości: "ulegał zrazu wpływowi Kamockiego, w Paryżu zaś przekształcił swe malarstwo, inspirowany płaską i linijną, lekką i wyrafinowaną sztuką Dufy`ego. W odróżnieniu zatem od kapistów i pryzmatowców stosował w swych licznych, bardzo biegle i z wdziękiem malowanych pejzażach dużą powierzchnię barwną, urozmaiconą efektami graficznymi. (…) Obecnie Matuszczak przebywa za granicą, gdzie zajmuje się ceramiką" (T. Dobrowolski, Nowoczesne Malarstwo Polskie, t. III, Wrocław 1964, s. 339-340).