Aleksander Laszenko był malarzem orientalistą i podróżnikiem. Po ukończeniu w 1900 roku korpusu kadetów w Połtawie został studentem Konstantynowskiej Szkoły Oficerów Artylerii w Petersburgu, którą ukończył w 1924 roku. Równocześnie uczył się malarstwa w petersburskiej Akademii pod kierunkiem J. Wołkowa, N. Dubowskoja, W. Makowskiego i I. Riepina. Po studiach służył w jednostkach artylerii Leib-Gwardii i w roku 1916 został awansowany na pułkownika. W 1918 roku wyjechał do polski i poświęcił się całkowicie malarstwu i związanym z nim wyprawom artystycznym. W latach 1903-1904 przez Indie, Australię, Nową Zelandię, Wyspy Fidżi, Samoa, Tahiti objechał świat. Niemal każdego roku wyjeżdżał do Egiptu. Zwiedzał Bliski Wschód, Tunezję i Maroko oraz Palestynę. Zafascynowany egzotyką odwiedzanych krajów malował kompozycje, w których przedstawiał sceny z życia tubylców, jeźdźców na wielbłądach w pustyni lub oazie, widoki starych miast, szczególnie Jerozolimy i Kairu, bazarów, zabytkowych dzielnic i budowli. Portretował też swoich przyjaciół i bliskich w strojach wschodnich. W czasie pobytu w 1922 roku w Egipcie zawarł znajomość z Carterem, odkrywcą grobowca Tutonchamona i dzięki tej znajomości wykonał wiele szkiców i notatek w miejscu pobytu.
Macierzyństwo, 1933
drzeworyt kolorowany, papier; 29 x 21 cm w świetle passe-partout;
sygnowany po lewej stronie u dołu: A. Laszenko,
po prawej stronie u dołu napis ołówkiem: drzeworyt 1933
Przedstawienie królowej Kleopatry VII z synem Cezarionem, stylizowane według iluminacji do "Ksiąg Umarłych z czasów XVIII dynastii faraonów".
Aleksander Laszenko był malarzem orientalistą i podróżnikiem. Po ukończeniu w 1900 roku korpusu kadetów w Połtawie został studentem Konstantynowskiej Szkoły Oficerów Artylerii w Petersburgu, którą ukończył w 1924 roku. Równocześnie uczył się malarstwa w petersburskiej Akademii pod kierunkiem J. Wołkowa, N. Dubowskoja, W. Makowskiego i I. Riepina. Po studiach służył w jednostkach artylerii Leib-Gwardii i w roku 1916 został awansowany na pułkownika. W 1918 roku wyjechał do polski i poświęcił się całkowicie malarstwu i związanym z nim wyprawom artystycznym. W latach 1903-1904 przez Indie, Australię, Nową Zelandię, Wyspy Fidżi, Samoa, Tahiti objechał świat. Niemal każdego roku wyjeżdżał do Egiptu. Zwiedzał Bliski Wschód, Tunezję i Maroko oraz Palestynę. Zafascynowany egzotyką odwiedzanych krajów malował kompozycje, w których przedstawiał sceny z życia tubylców, jeźdźców na wielbłądach w pustyni lub oazie, widoki starych miast, szczególnie Jerozolimy i Kairu, bazarów, zabytkowych dzielnic i budowli. Portretował też swoich przyjaciół i bliskich w strojach wschodnich. W czasie pobytu w 1922 roku w Egipcie zawarł znajomość z Carterem, odkrywcą grobowca Tutonchamona i dzięki tej znajomości wykonał wiele szkiców i notatek w miejscu pobytu.