Prezentowana rzeźba przedstawia siedzącą matkę z dzieckiem - wspinającym się na palcach nagim chłopcem uwieszonym u szyi i składającym jej pocałunek. Kobieta, z włosami upiętymi w kok, ubrana jest w długą prostą suknię i domową koszulę bez rękawów. Powstała w 1901 r. grupa odlana została wg modelu gipsowego znajdującego się do dziś w rękach rodziny rzeźbiarza, uwzględnionego przez Hannę Kotkowską-Bareję w katalogu wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1981 r. Autorce nieznany był wówczas odlew brązowy, którego losy - jak określiła - po roku 1905 nie są znane. Brąz był wystawiany w 1903 r. w Pradze i w Düsseldorfie oraz w 1905 r. w Monachium. Rzeźba stanowi jedną z wersji przedstawień tematu Macierzyństwo, jakie stworzył Szymanowski, zafascynowany tą, chętnie podejmowaną w sztuce symbolizmu, tematyką. Najbardziej znana jest wersja zredukowana do popiersi, znajdująca się w Muzeum Narodowym w Warszawie i w lwowskiej Galerii Obrazów (Kotkowska-Bareja, poz. kat. 13 i 13a). Grupa o wysokich walorach artystycznych, opracowana została do panoramicznego oglądu, ukazując z każdego punktu widzenia interesujący i koherentny układ kompozycyjny. Powierzchnia rzeźby została zróżnicowana: tkanina potraktowana impresyjnie pokryta została nieregularnymi grudkami i zagłębieniami w przeciwieństwie do niej partie anatomiczne opracowano gładko i zmysłowo.
Odnalezienie po blisko stu latach brązowego odlewu ze znanego modelu gipsowego, którego losy pozostawały niewyjaśnione, zasługuje z całą pewnością na miano sensacji. Unikatowa, wysokiej klasy rzeźba z pewnością powinna się spotkać z najwyższą uwagą kolekcjonerów.
brąz odlewany, patynowany, wys. 52 cm.
sygnowany z boku u spodu: W. Szymanowski
Por.: H. Kotkowska-Bareja, Wacław Szymanowski 1859 - 1930. Malarstwo, rzeźba. Wystawa w Muzeum Narodowym w Warszawie, Warszawa 1981, s. 59, poz. kat. 14.
Prezentowana rzeźba przedstawia siedzącą matkę z dzieckiem - wspinającym się na palcach nagim chłopcem uwieszonym u szyi i składającym jej pocałunek. Kobieta, z włosami upiętymi w kok, ubrana jest w długą prostą suknię i domową koszulę bez rękawów. Powstała w 1901 r. grupa odlana została wg modelu gipsowego znajdującego się do dziś w rękach rodziny rzeźbiarza, uwzględnionego przez Hannę Kotkowską-Bareję w katalogu wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie w 1981 r. Autorce nieznany był wówczas odlew brązowy, którego losy - jak określiła - po roku 1905 nie są znane. Brąz był wystawiany w 1903 r. w Pradze i w Düsseldorfie oraz w 1905 r. w Monachium. Rzeźba stanowi jedną z wersji przedstawień tematu Macierzyństwo, jakie stworzył Szymanowski, zafascynowany tą, chętnie podejmowaną w sztuce symbolizmu, tematyką. Najbardziej znana jest wersja zredukowana do popiersi, znajdująca się w Muzeum Narodowym w Warszawie i w lwowskiej Galerii Obrazów (Kotkowska-Bareja, poz. kat. 13 i 13a). Grupa o wysokich walorach artystycznych, opracowana została do panoramicznego oglądu, ukazując z każdego punktu widzenia interesujący i koherentny układ kompozycyjny. Powierzchnia rzeźby została zróżnicowana: tkanina potraktowana impresyjnie pokryta została nieregularnymi grudkami i zagłębieniami w przeciwieństwie do niej partie anatomiczne opracowano gładko i zmysłowo.
Odnalezienie po blisko stu latach brązowego odlewu ze znanego modelu gipsowego, którego losy pozostawały niewyjaśnione, zasługuje z całą pewnością na miano sensacji. Unikatowa, wysokiej klasy rzeźba z pewnością powinna się spotkać z najwyższą uwagą kolekcjonerów.