Wojciech Fangor jest jednym z nielicznych polskich artystów powojennego okresu, którzy swoim dziełem wyprzedzili czas w skali światowej. Jest do tej pory także jedynym polskim artystą, który miał indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Artysta zasłynął przede wszystkim, jako twórca inspirowanych op-artem przestrzeni, które tworzył głównie w latach 60-tych i 70-tych. Z tego właśnie okresu pochodzi prezentowana kompozycja. Dzieło niezwykle ważne dla artysty, w którym badając przestrzeń trójwymiarową, odkrywa zupełnie nową perspektywę oraz rozważa czyste efekty wizualne tak doskonale pokazane w kwadracie tego płótna
Olej, płótno;
100 x 100 cm
Sygn. na odwrocie: FANGOR/ M23, 1967
Opisany i reprodukowany: Katalog "Nowe obrazy" Kolekcja Olgi i Wojciecha Fibaków, Warszawa 2010, il. barwna str.55
Wojciech Fangor jest jednym z nielicznych polskich artystów powojennego okresu, którzy swoim dziełem wyprzedzili czas w skali światowej. Jest do tej pory także jedynym polskim artystą, który miał indywidualną wystawę w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku. Artysta zasłynął przede wszystkim, jako twórca inspirowanych op-artem przestrzeni, które tworzył głównie w latach 60-tych i 70-tych. Z tego właśnie okresu pochodzi prezentowana kompozycja. Dzieło niezwykle ważne dla artysty, w którym badając przestrzeń trójwymiarową, odkrywa zupełnie nową perspektywę oraz rozważa czyste efekty wizualne tak doskonale pokazane w kwadracie tego płótna