Tadeusz Brzozowski początkowo studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych następnie w latach 1940-1944 studia kontynuował Szkole Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Fryderyka Pautscha. W latach1954-1959 był profesorem malarstwa i rysunku. W latach 1959-1961 był dyrektorem Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanema a od roku 1962 był profesorem PWSSP w Poznaniu. Był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1954 roku mieszkał w Zakopanem. Uprawiał malarstwo, rysunek i scenografi ę. Projektował także tkaniny. W latach 1950-1955 zajmował się malowaniem polichromii kościelnych. Od 1955 roku zaczął uczestniczyć w wystawach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych. Od 1957 roku był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1958 roku współorganizował "Salony Marcowe“ w Zakopanem. W 1959 roku w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases“. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych oraz m. in. w 1983 roku nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego. Za życia artysty wymienić należy wystawę w 1974 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu i wystawę rysunków w 1986 roku w Muzeum Okręgowym w Radomiu. Wielka wystawa pośmiertna eksponowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w muzeach w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.
olej, płyta; 94 x 47 cm;
sygnowany na odwrocie na płycie: T. Brzozowski / 1970 powyżej napis: góra [strzałka] upside na listwach blejtramu napis autorski: T. BRZOZOWSKI 1970 / "LUMPEREK" / 83 X 47
Tadeusz Brzozowski początkowo studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych następnie w latach 1940-1944 studia kontynuował Szkole Przemysłu Artystycznego pod kierunkiem Fryderyka Pautscha. W latach1954-1959 był profesorem malarstwa i rysunku. W latach 1959-1961 był dyrektorem Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanema a od roku 1962 był profesorem PWSSP w Poznaniu. Był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1954 roku mieszkał w Zakopanem. Uprawiał malarstwo, rysunek i scenografi ę. Projektował także tkaniny. W latach 1950-1955 zajmował się malowaniem polichromii kościelnych. Od 1955 roku zaczął uczestniczyć w wystawach w Polsce i za granicą, organizując też wiele wystaw indywidualnych. Od 1957 roku był członkiem Grupy Krakowskiej. Od 1958 roku współorganizował "Salony Marcowe“ w Zakopanem. W 1959 roku w Paryżu związał się z międzynarodowym ruchem "Phases“. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych oraz m. in. w 1983 roku nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego. Za życia artysty wymienić należy wystawę w 1974 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu i wystawę rysunków w 1986 roku w Muzeum Okręgowym w Radomiu. Wielka wystawa pośmiertna eksponowana była w Muzeum Narodowym w Warszawie, a następnie w muzeach w Zakopanem, Wrocławiu i Krakowie.