Malarka i poetka, córka malarz Barbary i Ildefonsa Houwaltów. Studiowała w latach 1954-60 na Wydziale Malarstwa gdańskiej WSSP pod kierunkiem prof. St. Borysowskiego i St. Teisseyrea, dyplom w pracowni Piotra Potworowskiego. Jej obrazy są studiami nad kolorem, który stanowi podstawę bytu kompozycji. Tworzy cykle malarskie nazwane "Cerkiewne Prządki", "Sceny klasztorne", "Komnata dzwonów". Świat tych prac budowany jest czytelnymi elementami ukazując niepokojącą wizję z pogranicza jawy i snu. Hieratycznie usytuowane, uabstrakcyjnione postaci podkreślają formy architektoniczne przypominające wnętrza gotyckich katedr, tworząc napięcia i dynamikę a umiejętnie wykorzystane promienie światła wydobywają je z mroku.