Franciszek Kostrzewski odbył studia malarskie w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, między innymi u J. F. Piwarskiego i R. Hadziewicza. Głównie malował pejzaże i sceny rodzajowe. Posługiwał się techniką olejną oraz akwarelą. Odbył kilka podróży zagranicznych, ale całe życie związany był ze środowiskiem warszawskim. Zajmował się również ilustracją, będąc stałym współpracownikiem "Tygodnika Ilustrowanego" oraz innych pism warszawskich. Był jednym z najpopularniejszych malarzy swojej epoki, zarówno ze względu na swój talent malarski, zacięcie satyryczne, jak i zalety towarzyskie i wielką pracowitość. Jego dzieła znajdują się we wszystkich znaczniejszych muzeach polskich, między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Kostrzewski namalował cykl gwaszy do Trylogii H. Sienkiewicza. Te dwie prezentowane prace nawiązują do pierwszej jej części - Ogniem i mieczem, którą początkowo, w latach 1883-1884, autor publikował w "Słowie", a w roku 1884 wydał w postaci książki.

30
Franciszek KOSTRZEWSKI (1826 - 1911)

Longinus Podbipięta, 1887

akwarela, gwasz, papier; w świetle passe-partout
30 x 23 cm;
sygnowana i datowana po prawej stronie u dołu: F. Kostrz 1887

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Franciszek Kostrzewski odbył studia malarskie w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, między innymi u J. F. Piwarskiego i R. Hadziewicza. Głównie malował pejzaże i sceny rodzajowe. Posługiwał się techniką olejną oraz akwarelą. Odbył kilka podróży zagranicznych, ale całe życie związany był ze środowiskiem warszawskim. Zajmował się również ilustracją, będąc stałym współpracownikiem "Tygodnika Ilustrowanego" oraz innych pism warszawskich. Był jednym z najpopularniejszych malarzy swojej epoki, zarówno ze względu na swój talent malarski, zacięcie satyryczne, jak i zalety towarzyskie i wielką pracowitość. Jego dzieła znajdują się we wszystkich znaczniejszych muzeach polskich, między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Kostrzewski namalował cykl gwaszy do Trylogii H. Sienkiewicza. Te dwie prezentowane prace nawiązują do pierwszej jej części - Ogniem i mieczem, którą początkowo, w latach 1883-1884, autor publikował w "Słowie", a w roku 1884 wydał w postaci książki.